تاثیر شنا بر سلامتی انسان

فواید شنا دلایل زیادی برای شنا کردن هست. در اینجا تعدادی از آنها را ذکر می کنیم تا انگیزه شما بیشتر شود. 
   فشار کم بر بدن هنگام شنا هیچ نوع فشاری از طرف زمین وجود ندارد که این امر مفاصل را از فشار و کشیدگی بدور نگاه می دارد. در واقع ، بنیاد آرتروز ( آمریکا) شنا و فعالیت های آبی را به این دلیل قویا توصیه می کند. کلاس های آئروبیک آبی به این دلیل هم خوب هستند ، چون با وجود اینکه می پرید و به کف استخر می خورید ، آنرا با فشار کمتری انجام  می دهید برای اینکه در آب شناور هستید. و دیگر اینکه در زمان کلاس آئروبیک آبی اگر وسیله ای برای شناور ماندن ( مثل جلیقه ) داشته باشید ، فشار وارده کمتر هم می شود.

                                         می توان تمام عمر ادامه دادچون با شنا کردن فشاری بر بدن وارد نمی شود ، تا آخر عمر می توان ادامه داد. اگر در وب سایت ها بگردید می توانید گروه های شنا 100 تا 104 ساله را هم پیدا کنید ! جک لا لان مربی تناسب اندام هنوز هم در سن 93 سالگی روزی یک ساعت شنا می کند!
                                   رسیدن به آمادگی قلبی عروقی شنا استقامت را بهبود می بخشد. در مطالعه ای بر روی مردان و زنان میان سال بدون فعالیت بدنی که به مدت 12 هفته تمرین شنا انجام دادند ، مصرف اکسیژن حداکثر ، 10% و حجم ضربه ( مقدار خون پمپ شده با هر ضربان که نشاندهنده قدرت قلب است) تا 18% بهبود پیدا کرد.
                                             ایجاد توده عضلانی در مطالعه ای بر روی مردانی که یک برنامه شنا هشت هفته ای را کامل کردند ، 8/23% افزایش در ماهیچه سه سر ( پشت بازو) مشاهده شد. اگر شما هم اصلا تمرین مقاومتی انجام نمی دهید و شروع به شنا کنید ، مطمئنا قوی تر خواهید شد و حتی ممکن است بمانند مردان مورد اشاره در این مطالعه توده عضلانی تان بیشتر شود. اما حتی اگر افزایشی هم در توده عضلانی نداشته باشید ، اما ارزش آن را دارد که به خاطر قدرت و توانی که مطمئنا کسب می کنید شنا کنید.
                                 یک جایگزین به هنگام آسیب دیدگی وقتی ورزشکاران آسیب می بینند ، بخصوص در قسمت های پایین تر بدن ، مکررا به آنها توصیه می شود که برای حفظ تناسب اندام شان شنا کنند. شنا به آنها کمک می کند که روفرم بمانند ، و حتی بخشی از روال بازتوانی هم می باشد. چون مقاومت آب باعث می شود ماهیچه ها بدون کشیدگی یا فشاری که بر روی زمین تجربه می شود ، سخت کار کنند.
                                        گریزی از گرمای تابستان
چیزی مثل شنا در طی ایام گرم تابستان ، چه در ساحل باشد  یا چه در استخر ، وجود ندارد. شنا آرام بخش است ، حرکات نرم و موزون هستند ، و تمرینی عالی است.
                                             رویدادی خانوادگی
شنا و دیگر فعالیت های آبی چیزی است که تمام اعضای خانواده می توانند در آن شرکت کنند. با افزایش میزان چاقی در بچه ها و نیز در بزرگسالان ، فعالیت های بدنی خانوادگی و الگوسازی خوب می تواند یک روش برای متوقف کردن همه گیری بی تحرکی  و چاقی باشد.
                                              سوزاندن کالریشنا کالری زیادی را ، حدود 500 تا 650 در ساعت می سوزاند که بستگی دارد به اینکه با چه کارآیی شنا می کنید و چقدر شناور هستید ( هر چه چربی تان بیشتر باشد ، بیشتر شناور می مانید و برای شنا کالری کمتری نیاز دارید) . تحقیق اولیه بر روی شنا و مصرف کالری نشان داده است که شنا ، بدون توجه به ضربه ، حدود 89 % کالری سوزانده شده در طی دویدن و 97% کالری سوزانده در طی دوچرخه سواری در یک دوره زمانی مشابه را می سوزاند.به بیان دیگر ، شنا حدود 11% کمتر از دویدن اما تنها 3% کمتر از دوچرخه سواری می سوزاند. یک نکته مهم در این اطلاعات این است که مصرف کالری به شدت ورزش بستگی دارد و امکان آن کاملا وجود دارد که در زمانی مشابه کالری های بیشتری را بسوزانید در صورتیکه شدید شنا کنید.
بهداشت و سلامتی در شنا
  در شنا، بدن با آب در تماس است و بنابر‌این در معرض آلودگی است. آلودگی ممکن است در اثر تماس آب با محیط مانند هوا، باد، باران و یا به وسیله‌ی شناگران ایجاد شود. در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریا نیز ممکن است آب آلوده باشد.
فاضلاب، فضولات حیوانی، زباله‌ها و مواد شیمیایی و صنعتی ممکن است در این آبها وجود داشته باشند. در چند سال گذشته افزایش در میزان عفونت و بیماریهای عفونی در استخرها روی داده است. متاسفانه جلوگیری از ورود باکتریها و ویروسها به استخر امکانپذیر نیست. مخصوصاً در استخرهایی که تعداد زیادی شناگر دارد میزان آلودگی بیشتر است.
افراد بیمار یا کسانی که در حال بهبودی هستند، باید از شنا کردن اجتناب کنند.
 اما بسیاری از افراد چنین کاری نمی‌کنند. افراد سالم نیز آب را آلوده می‌کنند. قسمتهای تحتانی تنه در هر فردی، حاوی مقادیر کمی‌از مواد مدفوعی است که در تماس با آب وارد آب می‌شود. به همین دلیل افراد باید پیش از ورود به آب، این قسمتها را با آب و صابون به خوبی بشویند.
بیماریهایی که از طریق آب آلوده ی استخر منتقل می‌شوند شامل این موارد هستند:
اسهال، اسهال خونی، وبا، تیفوئید، هپاتیت A، ژیاردیا، کریپتوسپوریدیوم، سالمونلا، شیگلا، عفونتها و التهاب در پوست، چشم گوش، بیماریهای تنفسی و…
عوامل بیماریزا از طریق بلع آب، تماس با چشم، بینی، دستگاه تنفسی و … ممکن است وارد شوند. اسهال یکی از بیماریهایی است که ابتلا به آن در حال افزایش است. در اثر بلع آب انواع بیماریهای اسهالی ممکن است روی دهند. شناگران نسبت به کسانی که شنا نمی‌کنند بیشتر دچار عفونتهای چشم، گوش و پوست می‌شوند. علت این رویداد بالا بودن میزان باکتریها و ویروسها در استخر است.

مگر کلر عوامل بیماریزا را از بین نمی‌برد؟
اگرچه کلر بسیاری از عوامل بیماریزا را از بین می‌برد اما این کار به زمان نیاز دارد. عواملی هستند که حتی تا چند روز زنده می‌مانند. برخی از ویروسها و باکتریها می‌توانند در مقابل کلر مقاومت کنند. برای از بین رفتن برخی دیگر نیز مدت زمان زیادی مورد نیاز است. به همین دلیل تمایل به ضد عفونی کننده‌های جایگزین کلر که اثر بیشتر و سریعتری داشته باشند رو به افزایش است. اینها نشان می‌دهند که بدون کمک شما در رعایت برخی نکات، بیماریها می‌توانند منتشر شوند.
برای جلوگیری از بیماری، رفتارهای سالم در شنا برای سلامت شما و افراد دیگر لازم است.
عموماً تصور می‌شود که بالا بودن دمای آب ممکن است برخی عوامل بیماریزا را از بین ببرد. اما در دمای بالا، کلر موجود در آب سریعتر از بین می‌رود و بی اثر می‌شود. در استخر‌های روباز به علت اشعه‌ی فرابنفش و گرما و در استخرهای سرپوشیده به علت آلودگی بالا و تعداد زیاد شناگران میزان موثر کلر به سرعت پایین می‌آید.
چرا از کلر بیشتری استفاده نمی‌شود؟
بسیاری از استخرها به دلیل پیشگیری از بیماری، از کلر زیادی استفاده می‌کنند. اما این مسئله نیز خطراتی برای سلامتی ایجاد می‌کند وبه هر قیمتی باید از آن اجتناب شود. مواد ضد عفونی کننده‌ی معدنی نیز هستند که می‌توانند میزان کلر مصرفی را تا ۷۵% کاهش دهند و محیط سالمتری فراهم کنند.
 ضد عفونی موثر می‌تواند باکتریهای مضر، ویروسها و جلبکها را از بین ببرد. عناصری مانند مس و نقره نیز می‌توانند به عنوان عوامل ضد باکتری و ضد ویروسی عمل کنند.
تنفس بخارات مربوط به کلر و مواد ضد عفونی کننده نیز، می‌تواند منجر به بروز تنگی نفس یا آسم شناگران مخصوصاً در کودکان خردسال شود. در مواردی از مواد ضد عفونی کننده‌ی مناسب استفاده نمی‌شود.
حتی ممکن است برخی از این بخارات، مشکلات کلیوی، کبدی، سیستم عصبی مرکزی ایجاد کنند و حتی درمواردی احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهند. جذب نسبی کلر از پوست، تحریک و سوزش چشم و بینی، مشکلات معده و کم خونی ممکن است در اثر وجود Cl2 ،  ClO2 یا کلرامین روی دهد. پیشگیری از بیماری در شناگران :
احتمال ابتلا به اسهال با شنا در آبی که به خوبی ضد عفونی و نگهداری می‌شود، کم است. در بیشتر موارد علت بیماری این است که افراد، آب را به عنوان منبع احتمالی بیماری به حساب نمی‌آورند. اگر افراد به این موضوع واقف باشند بیشتر مراقب خواهند بود.
برای لذت بردن از شنا و پیشگیری از ابتلا به بیماری موارد زیر را انجام دهید:
* قبل از ورود به آب کاملا پوست بدن را پاک کنید و بشوئید.
* اگر مبتلا به اسهال هستید حتی اگر در حال حاضر مشکلی ندارید به هیچ وجه وارد آب نشوید.
* تا حد امکان از ورود آب به منافذ بدن و به خصوص از بلعیدن آب خودداری کنید. همواره به خاطر داشته باشید که این آب چقدر می‌تواند آلوده باشد و کلر همه‌ی عوامل بیماریزا را نمی‌کشد.
* بعد از اجابت مزاج و پیش از ورود به آب استخر، دستها و قسمت تحتانی بدن را به خوبی با آب و صابون بشویید.
* در صورتی که رفتارهای غیر بهداشتی، مواد آلوده یا مواد دفعی در آب مشاهده کردید از آب خارج شده و به مراقبان استخر اطلاع دهید.
* در صورت وجود رفتارهای ناسالم، نیمکتها و صندلیها و اطراف استخر نیز ممکن است بسیار آلوده باشند. چنین مواردی رانیز اطلاع دهید.
* از مواد آرایشی استفاده نکنید. چون علاوه بر آلوده کردن آب، واکنش یونهای کلر و ترکیبات ضد عفونی کننده با ترکیبات مختلف آرایشی موجب آسیب به پوست شما می‌شود. بعد از اتمام شنا و دوش گرفتن از نرم کننده مناسب و ضد آفتابها استفاده کنید و موها را با شامپوی مناسب و یا نرم کننده به خوبی شستشو دهید.
توصیه برای والدین:
* پیش از شنا و نیز هرچند وقت یکبار در طی شنا کردن کودک را به دستشویی ببرید.
* در صورتی که لباس کودک آلوده شد از تعویض لباس و شستشو در نزدیکی آب اکیداً خودداری کنید.
* پیش از شنا پوست و خصوصاً قسمتهایی تحتانی بدن کودک را به خوبی با آب و صابون بشویید.
* همیشه از کودک، مقابل چشمان خود، مراقبت کنید. به خاطر داشته باشید که کودکان ممکن است بدون هیچ سر و صدایی غرق شوند.
* به کودک اجازه‌ی جویدن آدامس یا خوردن خوراکی را ندهید. مصرف خوراکی هنگام شنا یا بازی ممکن است منجر به خفگی گردد.
پیشگیری از بیماریهای ناشی از شنا
در شنا، بدن با آب در تماس است و بنابر‌این در معرض آلودگی است. آلودگی ممکن است در اثر تماس آب با محیط مانند هوا، باد، باران و یا به وسیله‌ی شناگران ایجاد شود. در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریا نیز ممکن است آب آلوده باشد. فاضلاب، فضولات حیوانی، زباله‌ها و مواد شیمیایی و صنعتی ممکن است در این آبها وجود داشته باشند. در چند سال گذشته افزایش در میزان عفونت و بیماریهای عفونی در استخرها روی داده است. متاسفانه جلوگیری از ورود باکتریها و ویروسها به استخر امکانپذیر نیست. مخصوصاً در استخرهایی که تعداد زیادی شناگر دارد میزان آلودگی بیشتر است.
افراد بیمار یا کسانی که در حال بهبودی هستند، باید از شنا کردن اجتناب کنند.
 اما بسیاری از افراد چنین کاری نمی‌کنند. افراد سالم نیز آب را آلوده می‌کنند. قسمتهای تحتانی تنه در هر فردی، حاوی مقادیر کمی‌از مواد مدفوعی است که در تماس با آب وارد آب می‌شود. به همین دلیل افراد باید پیش از ورود به آب، این قسمتها را با آب و صابون به خوبی بشویند.
بیماریهایی که از طریق آب آلوده ی استخر منتقل می‌شوند شامل این موارد هستند:
اسهال، اسهال خونی، وبا، تیفوئید، هپاتیت A، ژیاردیا، کریپتوسپوریدیوم، سالمونلا، شیگلا، عفونتها و التهاب در پوست، چشم گوش، بیماریهای تنفسی و...
عوامل بیماریزا از طریق بلع آب، تماس با چشم، بینی، دستگاه تنفسی و ... ممکن است وارد شوند. اسهال یکی از بیماریهایی است که ابتلا به آن در حال افزایش است. در اثر بلع آب انواع بیماریهای اسهالی ممکن است روی دهند. شناگران نسبت به کسانی که شنا نمی‌کنند بیشتر دچار عفونتهای چشم، گوش و پوست می‌شوند. علت این رویداد بالا بودن میزان باکتریها و ویروسها در استخر است.
مگر کلر عوامل بیماریزا را از بین نمی‌برد؟
اگرچه کلر بسیاری از عوامل بیماریزا را از بین می‌برد اما این کار به زمان نیاز دارد. عواملی هستند که حتی تا چند روز زنده می‌مانند. برخی از ویروسها و باکتریها می‌توانند در مقابل کلر مقاومت کنند. برای از بین رفتن برخی دیگر نیز مدت زمان زیادی مورد نیاز است. به همین دلیل تمایل به ضد عفونی کننده‌های جایگزین کلر که اثر بیشتر و سریعتری داشته باشند رو به افزایش است. اینها نشان می‌دهند که بدون کمک شما در رعایت برخی نکات، بیماریها می‌توانند منتشر شوند.
برای جلوگیری از بیماری، رفتارهای سالم در شنا برای سلامت شما و افراد دیگر لازم است.
عموماً تصور می‌شود که بالا بودن دمای آب ممکن است برخی عوامل بیماریزا را از بین ببرد. اما در دمای بالا، کلر موجود در آب سریعتر از بین می‌رود و بی اثر می‌شود. در استخر‌های روباز به علت اشعه‌ی فرابنفش و گرما و در استخرهای سرپوشیده به علت آلودگی بالا و تعداد زیاد شناگران میزان موثر کلر به سرعت پایین می‌آید.

چرا از کلر بیشتری استفاده نمی‌شود؟
بسیاری از استخرها به دلیل پیشگیری از بیماری، از کلر زیادی استفاده می‌کنند. اما این مسئله نیز خطراتی برای سلامتی ایجاد می‌کند وبه هر قیمتی باید از آن اجتناب شود. مواد ضد عفونی کننده‌ی معدنی نیز هستند که می‌توانند میزان کلر مصرفی را تا 75% کاهش دهند و محیط سالمتری فراهم کنند. ضد عفونی موثر می‌تواند باکتریهای مضر، ویروسها و جلبکها را از بین ببرد. عناصری مانند مس و نقره نیز می‌توانند به عنوان عوامل ضد باکتری و ضد ویروسی عمل کنند. تنفس بخارات مربوط به کلر و مواد ضد عفونی کننده نیز، می‌تواند منجر به بروز تنگی نفس یا آسم شناگران مخصوصاً در کودکان خردسال شود. در مواردی از مواد ضد عفونی کننده‌ی مناسب استفاده نمی‌شود. حتی ممکن است برخی از این بخارات، مشکلات کلیوی، کبدی، سیستم عصبی مرکزی ایجاد کنند و حتی درمواردی احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهند. جذب نسبی کلر از پوست، تحریک و سوزش چشم و بینی، مشکلات معده و کم خونی ممکن است در اثر وجود Cl2 ،  ClO2 یا کلرامین روی دهد.
پیشگیری از بیماری در شناگران :
احتمال ابتلا به اسهال با شنا در آبی که به خوبی ضد عفونی و نگهداری می‌شود، کم است. در بیشتر موارد علت بیماری این است که افراد، آب را به عنوان منبع احتمالی بیماری به حساب نمی‌آورند. اگر افراد به این موضوع واقف باشند بیشتر مراقب خواهند بود. برای لذت بردن از شنا و پیشگیری از ابتلا به بیماری موارد زیر را انجام دهید:
* قبل از ورود به آب کاملا پوست بدن را پاک کنید و بشوئید.
* اگر مبتلا به اسهال هستید حتی اگر در حال حاضر مشکلی ندارید به هیچ وجه وارد آب نشوید.
* تا حد امکان از ورود آب به منافذ بدن و به خصوص از بلعیدن آب خودداری کنید. همواره به خاطر داشته باشید که این آب چقدر می‌تواند آلوده باشد و کلر همه‌ی عوامل بیماریزا را نمی‌کشد.
* بعد از اجابت مزاج و پیش از ورود به آب استخر، دستها و قسمت تحتانی بدن را به خوبی با آب و صابون بشویید.
* در صورتی که رفتارهای غیر بهداشتی، مواد آلوده یا مواد دفعی در آب مشاهده کردید از آب خارج شده و به مراقبان استخر اطلاع دهید.
* در صورت وجود رفتارهای ناسالم، نیمکتها و صندلیها و اطراف استخر نیز ممکن است بسیار آلوده باشند. چنین مواردی رانیز اطلاع دهید.
* از مواد آرایشی استفاده نکنید. چون علاوه بر آلوده کردن آب، واکنش یونهای کلر و ترکیبات ضد عفونی کننده با ترکیبات مختلف آرایشی موجب آسیب به پوست شما می‌شود. بعد از اتمام شنا و دوش گرفتن از نرم کننده مناسب و ضد آفتابها استفاده کنید و موها را با شامپوی مناسب و یا نرم کننده به خوبی شستشو دهید.
توصیه برای والدین:
* پیش از شنا و نیز هرچند وقت یکبار در طی شنا کردن کودک را به دستشویی ببرید.
* در صورتی که لباس کودک آلوده شد از تعویض لباس و شستشو در نزدیکی آب اکیداً خودداری کنید.
* پیش از شنا پوست و خصوصاً قسمتهایی تحتانی بدن کودک را به خوبی با آب و صابون بشویید.
* همیشه از کودک، مقابل چشمان خود، مراقبت کنید. به خاطر داشته باشید که کودکان ممکن است بدون هیچ سر و صدایی غرق شوند.
* به کودک اجازه‌ی جویدن آدامس یا خوردن خوراکی را ندهید. مصرف خوراکی هنگام شنا یا بازی ممکن است منجر به خفگی گردد.
نکات بهداشتی در استفاده از استخرهای شنا
استخرهای سر پوشیده در تمام فصول مشتاقان فراوان دارند. آب استخر ناقل خوبی برای انتقال بیماریهای مختلف، باکتریال، انگلی و قارچی است.
مراکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا توصیه می کند که برای رفتن به استخر، دریاچه و یا دریا‌ها حتما حوله و کرم ضدآفتاب به همراه داشته باشید و نسبت به این امر که با چند تن دیگر در آب مشترک شنا می‌کنید هوشیار و گوش به زنگ باشید.
کارشناسان این مراکز اعلام کردند که استخرهای عمومی در ایالات متحده با افزایش تعداد مبتلایان به بیماریهای آب‌های تفریح‌گاهها روبرو هستند که دلیل آن وجود میکروارگانیسم‌ها در این آبهاست.
این روند نگران‌کننده است چرا که این ارگانیسم‌ها می‌تواند باعث بروز بیماریهای جدی و حتی موجب مرگ افراد شوند. از آنجا که تعداد افراد مراجعه‌کننده به این استخرها و تفریح‌گاههای آبی عمومی در آمریکا روبه افزایش است، این مراکز مردم را به توجه بیشتر به بهداشت آبی که در آن شنا می‌کنند، توصیه می‌نمایند.
به گفته یک اپیدمیولوژیست آمریکایی، شنا کردن ورزش مهمی است که باید برای بهره‌مندی از مزایای آن ادامه پیدا کند، اما حقیقت این است که بسیاری از کشورها به بهداشت این تفریح‌گاهها توجه نمی‌کنند. به گفته این کارشناس اعتماد به این کلر می‌تواند تمام آلودگی‌های خطرزای این آبها را از بین ببرد یک تصور غلط است و به علاوه حتی اگر این قبیل امور رعایت شود باز نمی‌توان از عدم وجود فضولات و پس مانده‌های انسانی در این آبها اطمینان حاصل کرد. تمام میکروارگانیسم‌های بیماریزا از قبیل باکتریها، ویروس‌ها، تک یافته‌ای‌ها و کرم‌ها در پس مانده‌های انسانی وجود دارند که به راحتی از طریق این آبهای عمومی منتقل می‌شوند.
از مهمترین دستورالعمل‌های بهداشتی که در این زمینه ارایه شده، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:
۱- اگر به بیماری اسهال مبتلا هستید از رفتن به داخل آب خودداری کنید. توجه به این امر به ویژه برای کودکانی که هنوز پوشک می‌شوند مهم است، چرا که ممکن است در صورت وارد شدن به داخل آب، محیط را آلوده کرده و دیگران را بیمار کنند.
۲- آب استخر را به هیچ وجه وارد دهان نکنید.
۳- بهداشت خود را به دقت رعایت کنید. پیش از شنا حتما دوش بگیرید و دست‌های خود را پس از اجابت مزاج بشویید. آلودگی‌های پوست بدن شما به راحتی در آب منتقل می‌شود.
۴- حتما کودکان خردسال خود را در فواصل زمانی کوتاه حمام کرده و پوشک آنها را عوض کنید. اگر منتظر بمانید تا خود آنها اعلام نیاز کنند، حتما دیر شده است.
۵- پوشک کودکان را در کنار استخر عوض نکنید و حتما به سرویس بهداشتی مراجعه کنید، چرا که آلودگی از روی سطح و اجسام قابل انتقال است.
۶- کودکان را قبل از وارد شدن به آب با آب و صابون تمیز بشویید.
همچنین کارشناسان آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا در مورد شنا کردن در آب‌های آزاد مانند دریاچه و دریاها رعایت نکاتی را ضروری می‌دانند که در ذیل مطرح شده است.
۱- از شنا کردن بلافاصله پس از بارش باران در آب‌های آزاد خودداری کنید. باران عمدتا آلودگی‌ها را شسته و به نزدیکی زمین‌های اطراف دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، دریاها و نهرها می‌آورد.
۲- مراقب وجود لوله‌های پوسیده در کنار دریا باشید و هرگز در نزدیکی آنها شنا نکنید چرا که آبی که از این لوله‌ها خارج می‌شود حاوی آلودگی‌های بسیاری است.
۳- از شناکردن در آب‌های حاوی زباله، مواد چربی و سایر پس مانده‌های جامد خودداری کنید،‌ این آبها حاوی میکروارگانیسم‌های بیماریزا هستند.
همچنین محققین عنوان می کنند که آب استخرها می تواند موجب آلرژی یا تشدید بیماری آسم می شود . در واقع ، موادی که برای تصفیه و میکروب زدایی آب استخرها استفاده می شود، مشخصاً کلر، باعث ایجاد برخی آلرژی ها می شود.
نکته مهم این است که میزان مصرف کلر از نظر بهداشتی ، استاندارد مشخصی دارد. اما مصرف کم آن باعث ازدیاد میکرب ها وقارچ ها می شود و از سوی دیگر، مصرف زیاد آن آلرژی زا و تشدید کننده بیماری است.
این آلرژیها، علائم چشمی به صورت قرمزی ، خارش ، ریزش اشک و تحریک و سوزش چشم ویا علائم بینی مثل عطسه ، آبریزش ، خارش و گرفتگی بینی ایجاد می کنند. دربیماران مبتلا به آسم نیز علائمی چون سرفه ، خس خس وتنگی نفس دیده می شود. این علائم ، زمانی که فرد درآب است یاحتی ساعت ها بعد ازتماس با آب ، می تواند بروز کند یا تشدید شود.
برذای جلوگیری از این مشکل به نکات زیر توجه کنید :
اگر شدت حساسیت افراد نسبت به آب استخر کم باشد ، به طوری که به سرعت نیز برطرف شود وبیمار را خیلی آزار ندهد ، موضوع مهمی نیست. اما اگر این حساسیت زیاد باشد ما توصیه می کنیم افراد داروهای پیشگیرانه ، مصرف کنند. برای مثال، قبل از رفتن به استخر می توانند از اسپری مخصوص استفاده کنند. درمواردی نیز که علائم حساسیت خیلی شدید است و به سادگی بر طرف نمی شود، در واقع توصیه می کنیم که اصلاً از استخر استفاده نشود.
بیماری های پوستی
آب آلوده و غیر استاندارد استخرها، بیماری ها و ناراحتی های پوستی ایجاد می کند . مهمترین بیماری هایی که آب آلوده ایجاد می کند، قارچی ، زگیل و کچلی هستند که جزوهمان بیماریهای قارچی محسوب می شوند . اما، از آن طرف دیگر اگر برای جلوگیری از آلودگی آب ، کلر زیادی مصرف شود، ممکن است کسانی که زمینه آلرژی های پوستی دارند در برابر این مقدار کلر، واکنش نشان دهند و پوست شان خشک شده و خارش و اگزمای پوستی پیدا کنند.
استخر روباز، مشکل آفتاب را دارد که می تواند آسیب جدی به پوست وارد کند.آسیب حاد استخرهای رو باز را آفتاب سوختگی ، تورم و قرمزی می داند که در دراز مدت می تواند باعث تغییر رنگ پوست و ایجاد ” کک ومک” شده و نهایتاً در صور تکرار زیاد ممکن است منجر به سرطان پوست شود.
آفتاب به مقدار خیلی کم، برای چند دقیقه به اندازه ای که منجر به قرمزی پوست نشود، مفید است. بنابر این ، توصیه ما این است که در هنگام آب تنی خودتان را از آفتاب دور نگه دارید. چون درطول روز به اندازه کافی از آفتاب برخور داریم.
تغییر رنگ وشکنندگی مو
تغییررنگ و شکنندگی مو نیز می تواند از عوارض آب استخر باشد. به جز مورد کلر که دراین زمینه تاثیر گذار نیست، آب اگر مس هم داشته باشد و در واقع ، لوله ها مس آزاد کنند، این مس می تواند روی مو رسوب کرده و تا اندازه ای رنگ آن را تغییر دهد. به همین دلیل، باید افراد حتماً از کلاه استفاده کنند و بعد از شنا نیز دوش بگیرند. البته بهترین راه این است که اگر در استخر های عمومی امکان به کارگیری این روش نیست ، حداقل در استخرها یی که با ثبت نام عضو می گیرند ، ابتدا افراد علاقه مند ، توسط یک پزشک متخصص معاینه شوند که اگر سابقه بیماری قارچی یا زگیل دارند بعد از درمان ، پذیرفته شوند.
بهداشت شنا کردن
عوامل عفونت های ذیل در استخری با مراقبت ضعیف ممکن است وجود داشته باشد.
- عفونت های ویروسی و قارچی، مثل عارضه خارش پای شناگران که یک بیماری قارچی پوست است.
- عفونت چشم، گوش، گلو و بینی
- عفونت های بخش فوقانی تنفس
- عفونت های روده ای
آنچه شناگران در استخر باید به آن توجه کنند :
- قبل از ورود به استخر بدن خود را با یک شوینده مناسب شستشو دهید.
- قبل از ورود به استخر پای خود را در داخل حوضچه کلر قرار دهید.
- به همه کسانی که به استخر می روند توصیه می شود پیش از ورود به استخر مثانه خود را تخلیه کنند.
- از تف کردن، مضمضه کردن آب، شستن و خارج کردن ترشحات بینی و… خودداری کنید.
- هنگام شنا کردن خلط گلوی خود را به آب استخر وارد نکنید. ترجیحاً هنگام ابتلاء به بیماری توأم با خلط عفونی، به شنا نپردازید.
- اگر بیماری پوستی از قبیل بیماریهای قارچی قابل سرایت دارید به هیچ عنوان به استخر عمومی مراجعه نکنید.
- بعد از استخر نیز بدن خود را شستو دهید.

آنچه متصدیان استخر باید توجه کنند :
- کلر آزاد باقیمانده استخر حداقل ۲-۵/۱ میلی گرم در آب باشد مقادیر کمتر از این میزان ممکن است عواملی از قبیل کریپتوسپوریدیوم را از بین نبرد.
- مرتباً محیط استخر را تمیز کنید و آب آن را به دفعات کافی تخلیه و تعویض نمائید.
- آب استخر را جهت وجود باکتریهای کلی فرم و پسودوموناس کنترل کنید، این دو می توانند شاخصهای مناسبی جهت سنجش میزان کارایی سیستم های ضدعفونی کننده و بهداشت آب باشند.
ایمنی شناگران
خودداری از دویدن در محیط استخر، شنا کردن در عمق متناسب با توانایی شنا کردن و اجتناب از بازی و شوخی های خطرناک می تواند ایمنی نسبی افراد را تأمین کند. استفاده از وسایل مورد نیاز جهت شنا از قبیل عینک، گوشی و دماغی را فراموش نکنید.
چنانچه دچار خستگی و گرفتگی عضلانی شدید از شنا کردن در قسمتهای عمیق خودداری کنید.
از شنا کردن در دریا هنگامی که شرایط طوفانی وجود دارد پرهیز کنید.
شاخص‌های بهداشتی کیفیت آب استخرهای شنا
دانش انتقال بیماری‌ها مؤید آن است که برخی از بیماری‌ها بر اثر استقرار یا راهبری نادرست و کلر زدن نامناسب استخرها شنا از تماس و یا بلعیدن آب آلوده ایجاد می‌شود که از بین آنها می‌توان حصبه، اسهال، هپاتیت عفونی و بیماری‌های معدی ـ روده‌ای، کونژنکتیویت، تراخم، لپتوسپیروز، بیماری قارچی و عفونت‌های پوستی، شیستوزو میازیس و ژیادریوزیس، خارش پای شناگر، بیماری‌های دستگاه فوقانی تنفسی نظیر عفونت سینوس‌ها، گلودرد عفونتی، عفونت گوش میانی، التهاب مکرر پوشش‌های مخاطی چشم‌ها، گوش‌ها و گلو را نام برد.
کاربرد مازاد بر نیاز آلوم و عدم تنظیم PH و مواجه شدن با سطوح حفاظت نشده بدن، سبب التهاب، تحریک، خارش و عفونت می‌شود. انقباض پوست در هنگام غوطه‌ور شدن در آب، ورود مستقیم آب آلوده را به داخل بینی و چشم میسر می‌سازد.
۲۶ مورد شیوع بیماری با ابتلا ۱۳۶۳ نفر، بر اثر استفاده از آب‌های مراکز تفریحی و شنا از سال ۱۹۸۸ به مراکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا گزارش شده است.
عامل بیماری‌زائی در استخرهای آب گرم، سودوموناس و لژیونلا در دریاچه عامل بیماری shigella sonnei و Norwalk virus و اختلالات معدی روده‌ای حاد و برخی دیگر از لپتوسپیراوژیاردیا، نام برده شده است.
ناراحت‌های چشم، گوش، بینی و گلو، اختلالات معدی ـ روده‌ای و تحریکات پوستی از شایع‌ترین عوارض و مشکلات ناشی از استخرهای غیربهداشتی است.
براساس داده‌های محدود، شنا در آب دریاچه‌ای که میانگین میزان کلی فرم آن ۲۳۰۰ در ۱۰۰ میلی‌لیتر آب باشد، از نظر آماری، افزایش وقوع بیماری را موجب می‌شود. شنا در آب رودخانه که تراکم میانه کلی فرم (density median coliform) آن۲۷۰۰ در میلی‌لیتر است، موجب افزایش معنی‌دار آماری بیماری‌های روده‌ای می‌شود و چنانچه شناگران در سنین ۵ تا ۱۹ سال باشند، موارد وقوع بیماری بیشتر است. افرادی که در دریائی با معیار و ضوابط بهداشتی غیرقابل پذیرش، شنا می‌کنند، نسبت به افرادی که از دریای نسبتاً غیرآلوده استفاده می‌کنند، بیشتر دچار اختلالات گوارشی می‌گردند.
مطالعات گسترده نشان داده است که علائم بیماری‌های دستگاه تنفسی و گوارشی در بین شناگران بیشتر از غیرشناگران می‌باشد. چگالی میانگین هندسی محتمل‌ترین تعداد کلی فرم معادل ۱۲۱۳ در مورد ساحل آب دریا به زحمت قابل پذیرش و ۲/۴۳ در مورد ساحل نسبتاً غیرآلوده در ۱۰۰ میلی‌لیتر ذکر شده و تعداد کلی فرم وابسته به آنها به ترتیب ۵۶۵ و ۴/۲۸ گزارش شده است. از طرف دیگر، شنا در آب‌های دریا که حاوی تعداد ۱۰ عدد آنتروکوک (فیکال استرپتوکوکسی) در ۱۰۰ میلی‌لیتر باشد، شناگران را با خطر اختلالات معده‌ای، روده‌ای مواجه می‌کند. عده‌ای از محققان، وابستگی تنگاتنگی را بین بیماری اسهال و شنا در آب رودخانه‌ که میانگین فیکال کلی فرم آن ۱۷،۵۰۰ عدد در ۱۰۰ میلی‌لیتر باشد، گزارش نموده‌اند.
این نتیجه، از بررسی وضعت شش شناگر که در آب رودخانه شیگلاسونه‌ئی شنا کرده‌اند، حاصل شده است. تحقیقات انجام شده در خصوص شنا در آب شور دریا، حاکی از آن است که آب شور، وقوع بیماری را افزایش نمی‌دهد. میکروارگانیسم‌هائی که به‌عنوان شاخص احتمالی برای کیفیت آب شنا پیشنهاد شده، عبارت‌ است
از کلی فرم، فیکال کلی فرم، فیکال استرپتوکوکسی و سودوموناس آئروژینوزا، کلسترودیوم پرفرنژنس که به‌ گونه‌ای با مدفوع انسانی مرتبط هستند. کلستردیوم پرفرنژنس، شیگلاها و سالمونلاها در مطالعات اختصاصی، برای پی بردن به کیفیت آب از لحاظ بهداشتی جهت شنا در سواحل دریا مورد استفاده قرار گرفته است ولی باید توجه داشت که فیکال استرپتوکوکسی و کلستریدیوم پرفرنژنس بهترین شاخص قلمداد می‌شود. استاندارد کلی فرم، بیشترین عامل بهداشت عمومی در خصوص قضاوت روی کیفیت بهداشتی آب‌های تفریحی محسوب می‌شود. عده‌ای از محققان، وقوع موارد لپتوسپیروزیس را در نزد افرادی که در آب آلوده به فاضلاب خانگی، فضولات حیوانی وحشی، گله گاو، گوسفند، موش آبی و… به شنا پرداخته‌اند، گزارش نموده و بر عدم استفاده از چنین آب‌هائی برای شنا تأکید کرده‌اند.
مطالعه پژوهشگران نشان داد که هفت کودک مبتلا به لپتوسپیروز، بر اثر شنا در آب‌های نهری که وسط یک چراگاه و مرتع عبور می‌کرده است به این بیماری مبتلا شده‌اند و نزدیک ده مورد شیوع لپتوسپیروز، بر اثر شنا در آب‌های نهری که وسط یک چراگاه و مرتع عبور می‌کرده است به این بیماری مبتلا شده‌اند و نزدیک ده مورد شیوع لپتوسپیروز در گذشته، بر اثر شنا در آب‌های طبیعی در آمریکا گزارش شده است.
بیماری نادری که با نام اختصاری (meningoencephalits pimary amebic) معروف و غالباً برای انسان کشنده است، در اثر شنا یا استحمام و یا شیرجه رفتن با سر به داخل آب شیرین و لب شور آلوده، ممکن است ایجاد شود.
استخرهای آب گرم و آب‌های گرم معدنی و غیر سرپوشیده در بروز این بیماری‌ نقش دارند. عامل بیماری، تک یاخته تاژک‌دار آزاد زی به‌نام هگ می‌باشد و گونه‌ای است که در خاک، سبزیجات در حال فساد و آب شیرین طبیعی یافت می‌شود.
کیست نائگلریا (Naegleria cysts) به حالت معلق، در آب با حرارت ۵۶ درجه‌ سانتی‌گراد، قدرت حیاتی خود را حفظ می‌کند. در PH معادل ۴/۷ تا ۸/۷۸، Acanthamoeba که یک آمیب دیگر آزاد زی می‌باشد غالباً موجب عفونت تحت حاد مزمن شده و در مقایسه با PAM از شدت کمتری برخوردار است و ممکن است از طریق یک ضایعه پوستی وارد بدن انسان شود، لذا گردش دائمی آب، وجود صافی، وجود و کلر آزاد باقیمانده حداقل ۳ میلی‌گرم در لیتر چنین استخرهائی توصیه شده است.
در غیر این صورت باید برای جلوگیری از ورود فاضلاب، سیلاب و زه آب‌های کشاورزی اقدام‌های لازم به‌عمل آید و هرگونه ترک و شکاف که می‌تواند محل مناسبی برای جایگزین شدن کیست آمیب و مانع از دسترسی کلر به آن باشد، بایستی ترمیم و از بین برده شوند. لازم به ذکر است که کیست نائگلریا در مدت ۱۰ دقیقه به‌وسیله ۴ میلی‌گرم در لیتر کلر آزاد در PH ۲/۷ تا ۳/۷ در حرارت ۲۵ درجه سانتی‌گراد، به‌وسیله ۲ میلی‌گرم در لیتر در زمان ۲۰ دقیقه، غیرفعال می‌شود.
استخرهای شنا:
در استخرهای شنا امکان انتقال مستقیم و یا غیرمستقیم عفونت‌های چشم، گوش، دستگاه تنفسی، پوست و سایر بیماری‌‌ها از فرد شناگر به دیگر افراد وجود دارد به‌ویژه اگر آب، فاید یک گندزدای فعال نظیر کلر آزاد قابل استفاده باشد.
داده‌ها و اطلاعات اندکی در خصوص بیماری‌ اکتسابی از استخرهای شنا وجود دارد. عفونت‌های پوستی ناشی از Mycobacterum marinum منجر به پیدایش گرانولوما granuloma به‌دنبال شنا در استخرهای عمومی گزارش شده است.

دیگر عفونت‌های باکتریائی، ویروسی مشتمل بر کونژنکتیویت و تب نیز به شنا در استخرهای عمومی که معیار و ضوابط بهداشتی در آنها به خوبی اعمال نمی‌شود، نسبت داده شده است.
بیماری Giardia Iambia در اثر بلعیدن احتمالی آب استخری که به‌وسیله دفع مدفوع از کودک ناقل، آلوده شده بود، گزارش شده است (استخر، دارای صافی شنی تند بود که هر ۶ ساعت یکبار تجدید می‌شده ولی فاقد کلر باقیمانده است) شیوع و همه‌گیری ژیاردیازیس در یک استخر شنای عمومی در سال ۱۹۸۵ در آتلانتا گزارش شده است.
حادثه دیگر، آلوده شدن آب استخر شنا به مدفوع و شیوع cryptosporidiosis و ابتلا ۴۴ نفر در ۵ گروه مجزا می‌باشد. در آن نمونه، گرچه میزان کلر باقیمانده در آب حدود ۲ میلی‌گرم در لیتر بوده، ولی یکی از صافی‌های دیاتومه‌ای از کار افتاده بوده است.
تعمیر و بازسازی دستگاه صافی موجب گردید که شیوع بیماری مهار شده و تحت کنترل درآید. از آنجا که ائوسیست‌‌های کریپتوسپوریدیوم (cryptosporidium oocysts) در مقابل گندزدائی معمول که با کلر انجام می‌گیرد، از خود مقاومت نشان می‌دهند، لذا دستگاه صافی بایستی قادر به حذف ائوسیست، یعنی اندازه مؤثر آن ۴ تا ۶ میکرومتر باشد. آب استخرهای شنا نه تنها دریافت کننده مواد دفعی بدن نظیر موکوس بینی، بزاق، دهان، عرق می‌باشد، بلکه چنانچه رفتن به دستشوئی و عمل دوش گرفتن با آب گرم و صابون زدن در جایگاه ویژه در محوطه استخر و قبل از ورود به آب صورت نگیرد، آثار مواد دفعی مدفوعی، ادرار و پوست مرده و آلودگی‌های محل کار یا خیابان که بر روی پوست بدن نشسته‌اند، همچنین مایع‌های دستشوی بدن، روغن‌ها، کرم‌ها، و دیگر آلاینده‌ها نیز به آب وارد می‌شوند و بهداشت آب و سلامت شناگران را به مخاطره خواهند انداخت.
به‌علاوه، استخرهای غیر سرپوشیده از گرد و خاک ناشی از وزش طوفان‌ها، گرده‌های گل گیاهان و دیگر آلودگی‌های هوا در امان نیستند و همه این موارد، بر ضرورت توجه ویژه به عملیات صافی، گندزدائی و راهبر مناسب و استفاده از توالت و بهره‌گیری از دوش آب گرم و صابون قبل از ورود به آب استخر، تأکید دارند و از لزوم حفظ سلامت افراد و رعایت وضع ظاهر بهداشتی و مطبوع حکایت دارند.
کیفیت آب استخر شنا:
کیفیت بهداشتی استخر شنا با برخی از آزمون‌های میکروبیولوزی، شیمیائی و فیزیکی معین و مشخص می‌شود. آزمون‌ها براساس شیوه شرح داده شده در کتاب روش‌های استاندارد به کمک نیروهای ارائه دهنده خدمات آزمایشگاه انجام می‌گیرد. ا
نجمن بهداشت عمومی آمریکا و کمیته مشترک استخرهای شنا و شناگاه‌های سرپوشیده عمومی، در خصوص کیفیت بهداشتی استخر شنا، شرایط زیر را بیان نموده‌اند:
۱. شمارش تمام کلی فرم در ۱۰۰ میلی‌لیتر، راهنما ۵۰۰، اجباری ۱۰۰۰۰، دو هفته یکبار.
۲. شمارش کلی فرم‌های مدفوعی در ۱۰۰ میلی‌لیتر، راهنما ۱۰۰، اجباری ۲۰۰۰، دو هفته یکبار.
۳. استرپتوکوک‌های مدفوعی در ۱۰۰ میلی‌لیتر، راهنما ۱۰۰، منابع موثق و صالح.
۴. تعداد سالمونلا در لیتر راهنما صفر، منابع موثق و صالح
۵. انتروویروس PFU در ۱۰ لیتر فیزیک و شیمیائی، اجباری صفر، منابع موثق و صالح.
۶. PH، راهنما ۶ تا ۹، اجباری منابع موثق و صالح.
۷. رنگ، راهنما بدون تغییر رنگ طبیعی، اجباری دو هفته یکبار.
۸. روغن‌های معدنی برحسب میلی‌گرم در لیتر ۳/۰ کمتر یا مساوی ـ روی سطح آب و بدون پیدایش بو بدون پیدایش لایهٔ مرئی دو هفته یکبار.
۹. مواد فعال سطحی و دتر جنب میلی‌گرم در لیتر برحسب لوریل سولفات ۳/۰ کف بدون دوام دو هفته یکبار.
۱۰. فنول‌ها میلی‌گرم در لیتر فنول ۵۰۰/۰ بزرگتر یا مساوی، بدون بوی ویژه منابع و موثق ویژه.
۱۱. شفافیت برحسب متر ۲، ۵۰/۰ کمتر یا مساوی ـ، دو هفته یکبار.
۱۲. درصد اشباع اکسیژن محلول ۸۰ تا ۱۲۰، منابع و موثق ویژه.
۱۳. مواد قیری باقیمانده و مواد شناور مانند چوب و پلاستیک، عدم وجود و حضور، ـ دو هفته یکبار، بطری قوطی لاستیک مواد خرده ریز
رابطه موثر شنا با سلامت انسان
تأثیر مثبت فراوانى که چند مرتبه شنا در طول یا عرض استخر بر سلامت ما مى گذارد، باورکردنى نیست ، همچنین تأثیر مثبت ورزش بر سلامت روحى و جسمى ما غیر قابل انکار است. در این میان بهترین حالت زمانى است که شما برنامه ورزشى خاصى که متناسب با شیوه زندگى ، علایق و شرایط جسمی تان باشد برگزینید زیرا ورزش کارى است که باید از آن لذت ببرید.
 شنا نه تنها موجب طراوت و شادابى مى شود، بلکه مى تواند تأثیرى معجزه آسا بر جسم و از بین رفتن آن کیلوهاى اضافه بگذارد. شنا سلامت را بهبود بخشیده و موجب تناسب تمام بدن مى شود و قدرت، استقامت و انعطاف آن را تقویت مى کند.
شنا به عنوان یک ورزش، با بدن بسیار ملایم تر برخورد مى کند و آسیبهاى ناشى از آن در حداقل هستند. وزن بدن در آب به یک دهم وزن واقعى تقلیل یافته و خاصیت شناورى در آب، از شدت ضربه هاى وارد شده بر مفاصل مى کاهد. کم شدن وزن در آب به افرادى که بدن آماده اى ندارند کمک مى کند تا راحت تر حرکت کنند. به این ترتیب، شنا به خصوص براى افراد مبتلا به آرتروز ، مشکلات پشت و کمر، مشکلات ناشى از اضافه وزن، باردارى و در کل افرادى که نمى توانند به ورزشهاى خشک بپردازند بهترین انتخاب خواهد بود. على رغم سبکى بدن در آب، شنا ورزشى سنگین به شمار مى رود و تمام عضلات اصلى بدن را به حرکت وا مى دارد.
شنا علاوه بر استفاده از گروه هاى متعدد ماهیچه ها ، موجب انعطاف پذیرى و حفظ نرمى مفاصل به خصوص در ناحیه لگن، گردن، شانه و دست و پا مى شود
 شناى کرال سینه، قورباغه و کرال پشت تقریباً از تمام عضلات اصلى بدن (شکم، عضلات دوسر و سه سر، سرین، عضلات پشت ران و چهارسر) استفاده مى کند.
شنا علاوه بر استفاده از گروه هاى متعدد ماهیچه ها ، موجب انعطاف پذیرى و حفظ نرمى مفاصل به خصوص در ناحیه لگن، گردن، شانه و دست و پا مى شود. شنا در دسته ورزشهاى ایروبیک، هوازى قرار دارد زیرا چند دور شنا بیش از 3 دقیقه زمان مى برد و مقدار مصرف اکسیژن عضلات بسیار زیاد است. از مزایاى دیگر شنا مى توان به کاهش فشار خون اشاره کرد که به نوبه خود موجب کاهش خطر سکته قلبى مى شود. این ورزش توان قلب را بالا برده و میزان خون پمپ شده به بدن را افزایش مى دهد و همچنین با افزایش جریان خون در ریه، موجب سوخت کالرى بیشتر مى شود.
بنابر گزارش کارشناسان ورزشهاى آبى داراى مزایاى جسمى، اجتماعى و روحى متعددى هستند که تعدادى از آنها به قرار زیر است:
 بهبود یافتن قدرت و انعطاف پذیرى بدن، استقامت و تعادل عضلانى بهتر (به همین دلیل بسیارى از ورزشکاران حرفه اى در رشته هاى دیگر نیز به تمرینات آبى هم مى پردازند) قلب قدرتمند، تناسب اندام، بهبود جریان خون، توان بخشى درمانى براى عضلات مستهلک و آسیب دیده ، بهبود از تصادفات و آسیبهاى بدنى، کنترل وزن، از بین رفتن اضطراب و تنشهاى روحى و افزایش انرژى است.
این تصور غلط وجود دارد که چون بدن در طى شنا کردن متحمل فشار زیادى نمى شود پس نمى توان آن را ورزش خوبى دانست، در صورتى که هر چند بدن در آب سبک مى شود اما براى هر حرکت باید بر مقاومت آب غلبه کرده وانرژى زیادى مصرف کنیم، به این ترتیب حتى راه رفتن در آب از پیاده روى در خشکى کالرى بیشترى مى سوزاند.
انواع ورزشهاى قابل اجرا در آب به قرار زیر است:
*راه رفتن و دویدن آهسته در آب: این 2 ورزش در آب داراى همان مزایاى راه رفتن و دویدن در خشکى هستند اما آسیبهاى کمترى در بر دارند. راه رفتن در آب مى تواند در حالى که آب تا کمر یا سینه رسیده باشد انجام شود.
*ایروبیک در آب : همانطور که گفتیم ، ایروبیک در آب شامل حرکاتى براى تقویت قلب و عروق است، حرکات ایروبیک ریتمیک و منظم هستند و مى توان حرکات را به مدت 20 دقیقه در آب اجرا کرد که مقاومت آب، تأثیر مثبت این حرکات را افزایش مى دهد.
*یوگا و حرکات نرمشى در آب: آب خود به عنوان ماده اى آرامش بخش شناخته شده است و حرکات آرام، آهسته و روان بخشى از یوگا در آب هستند.
 *حرکات کششى و انعطاف پذیرى : بهترین محیط براى تمرین و افزایش انعطاف پذیرى بدن آب است که شامل حرکات کششى و حرکاتى براى تمام بدن است.
*ورزشهایى براى تقویت و  تناسب  اندام :  شامل حرکاتى براى بالاتنه و  پایین تنه است که هر چند مقاومت آب
مى تواند تأثیر آنها را بسیار افزایش دهد اما گاهى با وسایل مخصوص اجرا مى شود تا این مقاومت هرچه بیشتر شود.
*دویدن آهسته و سریع در آب عمیق: در این ورزش، پا به کف استخر نمى رسد و حرکات دویدن در استخر عمیق اجرا مى شود. به همین منظور از کمربندها، کفشها و ابزارهاى مختلفى براى شناور ماندن استفاده مى شود.
*ورزشهایى در لبه استخر : دیوار استخر بهترین وسیله براى نگهداشتن بدن در حال انجام حرکات است و خود به عنوان یک وسیله براى انجام حرکات به کار مى رود.
*کشش: حرکات کششى آهسته در میان حرکات ورزشى پر تحرک انجام مى گیرد و موجب استراحت و بازگشت عضلات به حالت عادى شده، از دردناک شدن و کوفتگى بدن جلوگیرى مى کند.
*شنا: معمول ترین ورزش در آب است که به شیوه هاى مختلف (کرال سینه و پشت، قورباغه و پروانه) اجرا مى شود.
 شما مى توانید شنا را با آموختن یکى از انواع آن آغاز کرده و پس از مهارت یافتن در آن به انواع دیگر شنا بپردازید.
تأثیر شنا کردن بر طول عمر
شناکردن، برای بدن مفید است و سبب افزایش طول عمر می شود.
تحقیقات اخیر دانشمندان دانشگاه کارولینای جنوبی نشان می‌دهد: افرادی که به شناکردن رو می‌آورند، درمقایسه با افرادی که پیاده‌روی یا دویدن را برای فعالیت بدنی خود انتخاب می‌کنند، پنجاه درصد کمتر دچار مرگ و میر ناشی از بیماریهای مختلف از جمله بیماریهای قلبی و عروقی می‌شوند.
 دانشمندان براین باورند، شناکردن با توجه به مزایای چشمگیری که در بدن به جا می‌گذارد، جایگزین بسیار مناسبی برای فعالیتهای بدنی سنتی همچون پیاده‌روی یا دویدن است.