ریچارد مایر

ریچارد مایر متولد سال 1934درنیوجرسی آمریکا میباشد.وی درجه آموزش و تربیت معماری را در دانشگاه کورنل کسب کرد و دفتر کارش را در سال 1963 در نیویورک تاسیس کرد .آثار وی مختص به آمریکا نیست و در اروپا و ژاپن نیز فعالیت داشته است . از مهمترین آثار وی میتوان به موزه عالی هنر در آتلانتا و موزه هنر های تزیینی آلمان ، اشاره کرد .وی در سال1984مامور طرح در شهرداری لوس آنجلس شد و در آن زمان کار طراحی کتابخانه مرکزی هوگو ، را انجام داد . یکی از آثار مهم او موزه هنرهای معاصر بارسلون اسپانیا میباشد . وی یکی از اعضای موسسه معماران آمریکا میباشد و در سال1980 موفق به دریافت مدال هنری نیویورک شد . در سال 1984 دولت فرانسه به وی لقب فرماندهی هنر را اعطا کرد . 
 
 

از نکات شاخص این طرح ، شادبی نما به سبب استفاده از رنگ سفید میباشد همچنین به این اثر اگر از هر جهت نگاه شود نمایی نسبتا متفاوت و پویا دیده میشود.
 
 مطالبی که این جا نوشتم  برداشت من از دیدگاه های ریچارد میر به قلم خودشه که تو این کتاب اومده:
ریچارد میر، ساختن برای هنر-جزئیات
گردآورنده: ورنر بلازر
ترجمه و تدوین: امیر علا عدیلی
ناشر: نشر همام
ریچارد میر:
هنر و هنر معماری
آنچه قرن بیستم پدید آورد، توانایی گشودن روزنه ای به طراحی کلاسیک هماهنگ بگونه ای دیگر بود. این روزنه امکان جستجوی حجمی جدید را -از طریق طرح آزاد، نمای آزاد، جداسازی ساختار و دیواره ی بیرونی  که اصول بنیادین حرکت مدرن را بوجود آورده است- می دهد.من هنوز از فنون شاعرانه مدرنیسم، زیبایی و چندکاربردی بودن فن آوری تاثیر می پذیرم. مهمترین اصول سازمند من در ارتباط با خلوصی است که از تمایز ذاتی بین طبیعت و ساخته های بشر ناشی می شود. این تمایز این دو را با ارتباط مکمل، دوباره به هم پیوند می دهد.من به وضوح، مداخله ی بشر را در سازماندهی زیبایی شناسنه ی محیط می بینیم و در پی بقراری سیستم منسجم ارزش های متقابل وابسته به هم و ارتباط هارمونیک بخش ها هستم. از همه مهمتر پیچدگی دو جانبه ای میان مفهوم یک ساختمان و تجسم فیزیکی آن وجود دارد و من در جستجوی وضوح هستم.
جستجوی من با طرح اغاز می شود. طرح در واقع کلیدی است که اخیرا مورد غفلت قرار گرفته است. طرح بیان اساسی و متقاعد کننده ی ایده ی معماری است. این تصویر دو بعدی در بر دارنده ی دستور العمل هایی برای شیئ سه بعدی یعنی ساختمان است که از این طریق گسترش می یابد.
به اعتقاد من ساختمان ها باید صحبت کنند. به کارگیری مجموعه عناصر خاص و درونی ثابت، طی سال ها به من امکان داده است شیوه ی بیان تکاملی و منسجمی داشته باشم که به کمک آن مجموعه ای در بافت شهری و تاریخی گرد آورده ام و در آن دست برده ام که بسیار پیچیده و جامع است.
معماری من توجه به فضاست. البته فضایی دارای نظم و با در نظر گرفتن نور، معیار های انسانی و فرهنگ معماری. نه فضایی بی تناسب.
معماری حیاتی و جاویدان است زیرا انسان را در بر می گیرد و فضا را توصیف می کند. فضایی که در آن  حرکت و زندگی می کنیم و از آن استفاده می کنیم. من با حجم و سطح کار می کنم. شکل ها را با نور تغییر می دهم و در ابعاد، نما، حرکت و سکون تغییراتی بوجود می آورم که مشخصه های دقیق و ظریفی در ساختمان بوجود می آورد.
 
من بی¬نهایت خوشنودم و کسب جایزه بزرگ معماری پریتزکر برای من افتخاری است. هیچ-گاه به ذهنم خطور نمی¬کرد که امسال چنین اتفاقی بیفتد. از همه شما کارگزاران و برگزارکنندگان ممنونم، چون این جایزه تاثیر زیادی در معماری داشته و به آن اعتبار بخشیده است.

می¬خواهم چیزی را امشب با شما در میان بگزارم و آن گفتگویی است که بین من و فرزاندانم "جوزف و آنا"، صورت گرفته بود. روزی من از آنها پرسیم: ((رنگ مورد علاقه شما چیست؟)). در جواب این سوالم،"جوزف" گفت، رنگ مورد علاقه من سبز است. و دلیل او، سبز بودن درختان، گیاهان، چمن و بیشتر چیزهایی بود که در اطراف ما وجود داشت، حتی بهار و دلار نیز به رنگ سبز بود. پاسخ "آنا"، رنگ آبی بود، چون آسمان، دریاچه¬ها و برکه¬ها آبی بودند. سپس انها از من پرسیدند "پدر"، رنگ مورد علاقه شما چیست؟ و من مانند همیشه گفتم رنگ مورد علاقه من سفید است. آنها گفتند: ((اما پدر، تو نمی¬توانی سفید بگویی، سفید یک رنگ نیست و در رنگین کمان، رنگ سفید وجود ندارد، تو می¬توانی رنگی را بگویی که در رنگین کمان هست، مانند قرمز، سبز، آبی یا زرد...)). من شروع به شرح دادن کردم، سفید رنگ شگفت آوری است، هنگامیکه شما مشغول تماشای رنگین کمان هستید، من به انعکاسات سفید رنگ نور می¬نگرم و سایه¬هایی که بر اثر نور ایجاد می¬شود. رنگ¬ها در طبیعت مدام در حال تغییر هستند ولی سفید، پایدار است. سفید همواره نشانه¬ای از رسیدن به کمال پاکی، خلوص و روشنی است. سایر رنگ¬ها به طور نسبی متاثر و وابسته به بافت¬های اطرافشان هستند ولی سفید همواره استقلال خود را حفظ می¬کند.

گوته می¬گوید: ((رنگ، حاصل رنج و زحمت نور است)).

بر این اساس، معماری خود و زیبایی شناسیم را چنین می¬خواهم شرح دهم: (( شیفتگی به نور و فضا، نه فضاهای انتزاعی، نه فضاهای محدود، اما فضاهایی نظام یافته و معنا دار که با نور ارتباط برقرار می¬کند، در مقیاس انسانی و متناسب با فرهنگ معماری است)).

معماری چیزی حیاتی و دیرپاست برای اینکه ما را در برگرفته است، فضاها را تشریح می¬کند، فضاهایی که ما در آن حرکت می¬کنیم، از آن خارج می¬شویم و از آن استفاده می-کنیم.

من با احجام و سطوح کار می¬کنم. فرم¬هایی که در برابر نور تغییر می¬کنند، دیدهای مختلف، سکون، حرکت و ...

معماری من ریشه در تاریخ معماری دارد و تاریخ یکی از منابع کاری من است ولی کاری که انجام می¬دهم نقل قول نیست بلکه استعاره از آن چیزی است که بوده است و معانی نوینی دارد.

من به ساختن بنا علاقه¬مند هستم ولی ترجیح می¬دهم به جای آنکه خود را یک سازنده بزرگ تلقی کنم، خود را یک هنرمند بدانم.

اساساً، تفکرات من در مورد فضا، فرم و نور، چگونگی ساختن آنهاست و هدف من وجود و حضور است نه وهم و خیال. من این هدف را با نیرویی بی¬پایان دنبال می¬کنم.

  
ریچارد میر و همکاران 
 Jubilee Church by Richard Meier & Partners

میر را باید در  زمره معماران پست مدرن و پیشگام سبک نیو ایندیانا هارمونی دانست . من میر را بیش از اینکه معماری توانا بدانمش او را روانشناسی متبحر و قهار میدانم . در کارهایش با روان شما بازی میکند آن هم از طریق حس بینایی شما . این طور نیست ؟
 میدانم در این مقطع از زمان هر کجای ایران که باشید و معماری بخوانید درگیر درس طرح هستید و در حال دست و پنجه نرم کردن با موضوع درسی تان امروز این کلیسا را آوردم که بگویم فقط روی پلان متمرکز نشوید روی مقاطع آنقدر راحت و زیبا می شود متمرکز شد و طرح در خور ارائه کرد . امتحان کنید
 
ریچارد میر

ریچارد میر متولد 1934 نیو جرسی در دانشگاه کرنل در رشته معماری تحصیل کرد. ریچارد میر ملقب به شوالیه سفید پست مدرنیسم پیش از تاسیس دفتر کار خود در نیویورک در سال 1963 ، با سام و مارسل بروئر همکاری می کرد.وی ابتدا در زمینه ساختنمان سازی برای طبقه مرفه فعالیت کرد همچنین مطالعات وسیعی در زمینه ساختمان های عمومی انجام داد و در سال 1969 ، به عضویت گروه پنج نیویورک در آمد.

سفیدهای گروه پنج ( ریچارد میر، پیتر آیزمن ، مایکل گریوز ، جان هجداک ، چارلز گواتمی) برای مخالفت با ونتوری و گریز دوره سفید ، قهرمانان ، رایت ، گروپیوس ، تراگنی و به خصوص لوکوربوزیه را احیا کردند ، اما مسائلی از زیبایی شناسی را در خود به کار بردند که خالی از هر گونه تعهد و تعصب اجتماعی بود.

 
موزه برمودا

میر در کارهایش همواره رنگ سفید بکار می برد و از همین رو گروه آنان به نام مستعار معماران سپید نامیده می شوند .در میان معماران هم عصر خودش به مفاهیم فرهنگی بیش از پیش وفادار و متعهد بود و به نحوی هوشمندانه فضاهای عمومی و خصوصی را در بافت شهری آشتی داد از همین رو لحن فرهنگی معماری او بسیار صادقانه است

ریچارد میر- پست مدرنیسم سفید
 
ریچارد میر متولد 1934 نیو جرسی در دانشگاه کرنل در رشته معماری تحصیل کرد. ریچارد میر ملقب به شوالیه سفید پست مدرنیسم پیش از تاسیس دفتر کار خود در نیویورک در سال 1963 ، با سام و مارسل بروئر همکاری می کرد.وی ابتدا در زمینه ساختنمان سازی برای طبقه مرفه  فعالیت کرد همچنین مطالعات وسیعی در زمینه ساختمان های عمومی انجام داد و در سال 1969 ، به عضویت گروه پنج نیویورک در آمد.
 
سفیدهای گروه پنج ( ریچارد میر، پیتر آیزمن ، مایکل گریوز ، جان هجداک ، چارلز گواتمی) برای مخالفت با ونتوری و گریز دوره سفید ، قهرمانان ، رایت ، گروپیوس ، تراگنی و به خصوص لوکوربوزیه را احیا کردند ، اما مسائلی از زیبایی شناسی را در خود به کار بردند که خالی از هر گونه تعهد و تعصب اجتماعی بود.
 
میر در کارهایش همواره رنگ سفید بکار می برد و از همین رو گروه آنان به نام مستعار معماران سپید نامیده می شوند .در میان معماران هم عصر خودش به مفاهیم فرهنگی بیش از پیش وفادار و متعهد بود و به نحوی هوشمندانه فضاهای عمومی و خصوصی را در بافت شهری آشتی داد از همین رو لحن فرهنگی معماری او بسیار صادقانه است.
 
 
 
 خانه های کاملا سفید میر ، در زمینه ای از فضای سبز با لایه  بندیهای افقی و عمودی به چشم می خورد.
مزیت کارهای میر در اجتماعی این است که ساختمانهای او ، به سرعت قابل شناسایی است.

موزه هنرهای معاصر بارسلون/ریچارد میر
________________________________________
   

ریچارد میر ( زندگی نامه )
 

ریچارد می یر، معمار نیویورکی ، یکی از اعضای “New York Five” بود که به واسطه نمایشگاه ۱۹۶۹ در موزه Modern Art به کسب برتری نائل شد. اعضای دیگر این گروه مایکل گریوز، پیتر آیزنمن ، چارلز گواتمی و جان هجداک بودند. تمامی طراحی ها خانه هایی عموماً از چوب بود که به روش لوکوربوزیه و سبک International Modern پیش از جنگ طراحی شده بوند. در همه ساختمانها خصوصاً طرح می یر برتری رنگ سفید کاملا غالب نمایش داده شده که به خلوص و بی نقصی این سبک کمک می کند. اعضای گروه five خیلی زود از هم جدا شدند اما نمایشگاه به ماموریتهای بزرگتر بعدی هدایت شد که در مورد می یر در تعدادی از موزه های معتبر همچون: High Museum of Art در آتلانتا – جورجیا (۱۹۸۳) و Getty Center در لس آنجلس (۹۷-۱۹۸۴) به اوج خود رسید تا اینکه در انتهای قرن بیستم او تبدیل به یکی از موفقترین معماران بین المللی شد.
High Museum که بخشی از Woodrow Art Center است، شاید بارزترین نمونه دلگرمی و آرامش در ساختمانهای می یر است؛ قابل توجه ترین قسمت، چشم انداز نیرومندیست که ایجاد شده؛ صفت” High ” ممکن است بیانگر حالتی معنوی باشد. می یر اینگونه بر احساس ماورایی نهفته در فرمهای معمارانه تاکید می کند.
ریچارد می یر بخاطر معماری و طرحهایش در تمام جهان شناخته شده و قابل احترام است.کمیسیونهای ارشد در ایالات متحده و اروپا شامل: کاخ دادگستری، تالارهای شهر، موزه ها، headquarterهای یکی شده، خانه سازی و اقامتگاههای شخصی را دریافت نموده. در میان اکثر پروژه های مشهورش، Getty Center در لس آنجلس، High Museum of Art در آتلانتا، جورجیا؛ موزه هنرهای تزئینی فرانکفورت آلمان، Canal + Television Headquarters در پاریس و موزۀ هنرهای معاصر بارسلونا در اسپانیا به چشم می خورند.
ریچارد می یر برترین افتخارات موجود در معماری را دریافت کرده است:
-در ۱۹۸۹ موسسۀ سلطنتی معماران بریتانیا مدال طلای سلطنتی را به او تقدیم کرد
- در۱۹۹۲ دولت فرانسه امتیاز ویژۀ Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres را به او اعطا کرد.
- Deutscher Architekture Preis را در ۱۹۹۳دریافت کرد .
- در ۱۹۹۵ فرد منتخب آکادمی علوم و هنر آمریکا می شود.
- در ۱۹۹۷ مدال طلای AIA را در تشخیص موفقیتی ابدی در هنرها از موسسۀ معماری آمریکا به خوبی Praemium Imperiale از دولت ژاپنی دریافت کرد.
- در سال ۱۹۸۴ جایزۀ Pritzker را بخاطر بالاترین امتیاز در زمینۀ تفکر صحیح در معماری دریافت کرد؛ او جوانترین دریافت کنندۀ این جایزه در تاریخ Pritzker Prize بود. در همان سال می یر از نظر هیئت داوران برای طراحی ۱ میلیارد دلاری Getty Center در لس آنجلس- کالیفرنیا، معمار منتخب شناخته شد.
او مقالات متعددی در سراسر جهان ارائه داده است و در موارد بیشماری از اعضای هیئت داوران مسابقات مختلف بوده است. کتابهای زیادی تالیف نموده و موضوع بسیاری از کتابها، ویژه نامه ها، روزنامه ها و مقالات بیشماری در مجلات بوده است.
علاوه بر عضویت در هیئت مدیرۀ Cooper Hewitt National Design Museum و American Academy در رم همچنین عضو آکادمی هنر و علوم آمریکا، آکادمی معماری بلژیک و فرانسه، Bund Deutscher Architekten و آکادمی هنر و ادبیات آمریکا نیز می باشد؛ به واسطۀ اینکه جایزۀ Brunner در معماری را در ۱۹۷۶ دریافت کرد
می یر از سال ۱۹۵۶ در Cooper Union، دانشگاه Princeton، موسسۀ Pratt، دانشگاه هاروارد، دانشگاه Yale و UCLA آموزش دیده است. او کلاس Frank T. Rhodes (استاد دانشگاه در دانشگاه Cornell (را بدست می گیرد
او هم چنین عضو موسسۀ معماران آمریکاست که نشان افتخار New York Chapter را در ۱۹۸۰ و مدال طلا از Los Angeles Chapter را در ۱۹۹۸ دریافت کرد. جوایز متعدد طراحی اش شامل:
۲۹ نشان افتخار AIA بین المللی و ۵۳ جایزۀ طراحی AIA نیویورک.
آقای می یر مدرک معماری اش را در دانشگاه Cornell دریافت نمود و درجات افتخاری از دانشگاه Naples، موسسۀ تکنولوژی نیوجرسی، مدرسۀ جدید پژوهشهای اجتماعی، موسسۀ Pratt و دانشگاه بخارست.