تاریخچه ی سازمان امداد و نجات
آشنایی با سوابق و فعالیتهای سازمان امداد و نجات
در خرداد ماه 1302 با وقوع زلزله ای در شرق خراسان و زلزله ای دیگر به فاصله 3 ماه بعد در سیرجان و کرمان و همچنین جاری شدن سیلاب های گسترده در همان سال در استانهای گیلان , مازندران , آذربایجان شرقی و اصفهان زندگی بسیاری از هموطنان به مخاطره افتاد وباعث تلفات و خسارات بسیاری گردید . در این سوانح برای اولین بار نیروهای ارتش بعنوان عوامل حکومتی و با استفاده از نیرو و امکانات موجود به کمک آسیب دیدگان شتافتند و اولین استمداد ملی برای کمک به آسیب دیدگان در سطح کشور انجام گردید . این استمداد جرقه ای برای سازماندهی تشکیلاتی جمعیت شیر و خورشید سرخ بود. اولین جلسه این جمعیت تحت عنوان جمعیت شیرو خورشید سرخ در ششم مرداد مصادف با عید غدیر سال 1302 در عمارت گلستان تشکیل شد . در ابتدا فعالیتهای امدادی بعنوان یک فعالیت جنبی و در سایه خدمات درمانی که بیشتر مورد نیاز جامعه بود ، قرار گرفت . در آن هنگام بیشترین عوامل امدادی جمعیت نیروهای داوطلب یا دانش آموزان عضو سازمان جوانان بودند . اولین آئین نامه خدمات امدادی در سال 1347 به تصویب هیئت مرکزی جمعیت رسید . بموجب این آئین نامه مسئولیت ارائه خدمات امدادی درمانی به آسیب دیدگان جنگ و همچنین ارائه خدمات امدادی به آسیب دیدگان سوانح و سوانح طبیعی در زمان صلح بعهده جمعیت محول گردیده بود . اولین تشکیلات رسمی امداد بصورت منظم با استخدام نیروهای تمام وقت جهت ادارات سازمان مرکزی امداد کل و زیر نظر هیئت کمک به آسیب دیدگان که در واقع نقش سازمان امدادی ملی کشور را ایفا میکرد در سال 1350 آغاز بکار کرد .
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 و استقرار نظام جمهوری اسلامی همراه با دگرگون شدن ساختار کلی جمعیت و جدا شدن بخش درمان از فعالیت های آن ، عمده وظایف جمعیت به خدمات امدادی سوانح ، جوانان و خدمات حمایتی معطوف گردید . در سال 1360 بنا به ضرورت یکبار دیگر ساختار تشکیلاتی امداد بر حسب وضعیت جدید و شرایط جنگ تحمیلی مورد تجدید نظر قرار گرفت . تربیت و تامین نیروهای انسانی در زمینه های درمان , فنی و خدماتی ، پشتیبانی و حمایت و ارائه خدمات امدادی به آوارگان مناطق جنگی و مناطق بمباران شده نیز جزء خدمات جمعیت قرار گرفت . خدمات ارزنده جمعیت در عملیاتهای گسترده ملی و بین المللی ، زلزله سال 69 گیلان و زنجان و بحران آوارگان عراقی در سال 1370 موجب گردید جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران جایگاه ویژه ای را در بین جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر کسب نماید و بعنوان یکی از 10 جمعیت قدرتمند جهان در پاسخگوئی به سوانح مطرح گردد .
ب- تشکیلات و نقش سازمان امداد ونجات :
در سال 1379، با اضافه شدن واژه نجات به سازمان امداد ، وظائف این سازمان وارد مرحله نوینی شد و مسئولان سازمان برای اجرای نفشی فراتر و پر اثرتر در جامعه ، تغییراتی را در نمودار تشکیلاتی (چارت سازمانی ) و نیروی انسانی اعمال کردند .هم اینک این سازمان از بخشهای زیر تشکیل یافته است:
معاونت آموزش و برنامه ریزی : که دارای دوبخش مدیریت آموزش و مدیریت آمار و برنامه ریزی می باشد .
معاونت عملیات : که در بردارنده چهار بخش مدیریت عملیات ، مدیریت پشتیبانی عملیات ، مدیریت امداد هوائی - دریایی و مدیریت ارتباطات و مخابرات رادیویی است .
معاونت خدمات و پشتیبانی : نیز بخشهای مدیریت ترابری ، مدیریت امور اداری و مدیریت تدارکات را داراست.
ترابری - امکانات موجود ترابری و حمل و نقل سازمان از نظر تعداد و نوع وسائط نقلیه یکی از ناوگان بزرگ حمل و نقل کشور در زمینه های امدادی محسوب میشود و با خریدهای مستمر وسائط نقلیه کاربردی نظیر وانت آمبولانس و کامیون از نظر حمل و نقل و جابجائی محموله های امدادی برای عملیات درون مرزی و برون مرزی در حال حاضر بیش از 3000 دستگاه وسائط نقلیه امدادی در اختیار می باشد .
انبارها - بمنظور بهینه سازی کیفیت ارائه خدمات امدادی ، پایگاههای امداد و نجات با وسعت 200000 متر مربع زیر بنا جهت پایگاه امدادی و انبار احداث شده است .
اطلاعات انبارهای مراکز استانها بر اساس یک برنامه رایانه ای به پایگاه مرکزی وصل میباشند و اطلاعات موجودی و تغییرات موجودی انبارها بصورت روز در اختیار حوزه سازمان امداد و نجات (پایگاه مرکزی ) قرار میگیرد .
سیستم ارتباطات رادیویی : این سیستم که به عنوان سلسله اعصاب مرکزی سازمان در سوانح مطرح است، در سال 1336 برای اولین بار به خدمت گرفته شد . در حال حاضر شبکه ارتباطی جمعیت هلال احمر ایران یکی از قوی ترین مراکز امدادی در بین جمعیت های ملی منطقه محسوب میشود .
هم اینک سیستم ارتباطی VHF با 276 دستگاه ثابت و 268 دستگاه سیار و 480 دستگاه دستی و 30 تکرار کننده و 150 دکل مخابراتی و سیستم ارتباطی HF با 118 دستگاه ثابت و 60 دستگاه سیار کلیه مراکز استانها و نقاط دور افتاده و حادثه خیز با ایستگاه مرکزی در ارتباط هستند .
امداد هوائی : در حال حاصر سازمان امداد و نجات از پنج فروند هلیکوپتر ( از نوع 205 )و تعداد 14نفر نیروی متخصص در بخش مدیریت امداد هوائی – دریایی استفاده می نماید . در 20 سال گذشته ، این واحد در عملیاتهای مختلف بیش از 6000 ساعت پرواز داشته است .
امداد دریایی : سازمان امداد و نجات با عنایت به ضرورت احساس شده در امر جستجو و نجات در دریا و سیلاب به تازگی اقدام به راه اندازی و تکمیل دو پایگاه امداد و نجات دریا و سیلاب در استانهای جنوبی (بوشهر و بندرعباس) نموده و همچنین تمهید مقدمات جهت استانهای شمالی کشور در حال انجام میباشد.
امداد خواهران : این واحد از جمله فعالیتهای دارای پیشینه طولانی در سازمان امداد و نجات بوده و به عنوان مثال تنها در چهار سال اول دفاع مقدس (1358 لغایت 1361 ) اقدام به برگزاری 310 دوره آموزشی و تربیت 9500 امدادگر خواهر نموده و در سوانح بزرگی چون زلزله گیلان و زنجان در سال 1369 ، 435 نفر از بانوان امدادگر در امر ارائه خدمات رفاهی – امدادی به آسیب دیدگان پرداخته اند . در طول ده سال اخیر تعداد 24350 دوره آموزشی جهت 708722 نفر از بانوان در زمینه امداد و کمکهای اولیه برگزار شده و در بخش عملیات امدادی نیز بجز اشغال در امور امداد پزشکی ، انتقال مصدومین ، بهداشت ، پشتیبانی و تدارکات ، جدیداً این واحد وارد مقوله حمایتهای روانی از مصدومین و امدادگران شده و با انجام دوره ها و برنامه های مختلف توان خود را افزوده است .
امداد کوهستان : واحد عملیاتی امداد کوهستان از سال 1376 برای ارائه خدمات امدادی و جستجو و نجات در مناطق مختلف کوهستانهای تهران استقرار یافت و با بهره گیری از نیروهای داوطلب مجرب در قالب نیروهای کوهنوردی و درمانی فعالیتهای خود را گسترش دادند . در طول مدت استقرار درمانگاه امدادی و بکارگیری نیروهای امدادی متخصص در منطقه توچال از سال 1378 تا کنون به بیش از 6000 نفر خدمات مختلف امدادی ارائه شده و با تلاش مجدانه نیروها ، آمار فوت شدگان کاهش محسوسی داشته است.
امداد و نجات جاده ای : این سازمان در راستای اهداف بشر دوستانه جمعیت از سالها قبل اقدام به ارائه خدمات در زمینه تصادفات جاده ای خصوصاً در محورهای پر تردد و پر حادثه کشور می نمود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز تعداد پایگاههای امداد جاده ای ثابت جمعیت از 3 مورد به 89 مورد رسیده است و هر ساله در ایام زمستان و نوروز و سایر مواقع پرتردد ، اقدام به فعال سازی اکیپهای سیار و ثابت غیر پایگاهی مینماید .
ب-1 :فعالیتهای آموزشی سازمان امداد و نجات :
آموزش امداد و نجات یکی از محوری ترین فعالیتهای این سازمان بویژه در زمانهای غیر بحرانی محسوب می شود و هدف از آن ارتقاء سطح آمادگی ملی ، افزایش آگاهی عمومی از سوانح و همچنین توان افزائی نیروهای همکار با جمعیت هلال احمر در امر پاسخگوئی به سوانح می باشد .به همین دلیل آموزشهای مختلفی در سطوح مختلف پیش بینی شده تا با نیاز سنجی واحدهای آموزشی زیر نظر معاونت آموزشی و برنامه ریزی سازمان در سراسر کشور به مرحله اجراء در آیند .
دوره های آموزشی استاندارد معاونت آموزش و برنامه ریزی سازمان امداد و نجات :
1. دوره آموزشی کمکهای اولیه و خود امدادی : به منظور ترویج فرهنگ ایمنی و خود امدادی کلیه افراد قادرند بدون هیچ محدودیتی در این دوره 8 و 32 ساعته رایگان شرکت نمایند.
2. دوره آموزشی تکمیلی امداد و کمکهای اولیه : کلیه افرادی که گواهینامه دوره های عمومی را دارند، قادرند در این دوره 160 ساعته شرکت کنند .
3. دوره های امداد – نجات تخصصی : این دوره های در رشته های مختلف امداد کوهستان ، امداد جاده ای ، امداد دریایی ، اردوگاه ، بهداشت و تغذیه ، مدیریت سوانح ، نجات و غیره برگزار می شود.
4. دوره های مربیگری : در سطوح مختلف و حسب نیاز کشور با مجوز سازمان برگزار می گردد .
5. دوره های باز آموزی و تمرینهای آمادگی و مانورها : هر سال حداقل دو بار باز آموزی مطالب مورد نیاز امدادگران به صورت کاربردی به اجرا در می آید . یکی از این دوره ها همزمان با هفته کاهش اثرات بلایای طبیعی – مهر ماه هر سال - در سراسر کشور انجام می پذیرد و در نهایت با انجام یک مانور سراسری پایان می یابد. همچنین مانورهای امداد و نجات در دو بخش برون سازمانی –جهت ایجاد هماهنگی در مدیریت سوانح – و داخل سازمانی – جهت ایجاد هماهنگی با دستگاههای مربوطه- به اجرا در می آید.
این سازمان همچنین از توانمندی بالایی برای برگزاری دوره های آموزشی بین المللی را داراست ، به طوری که تاکنون چندین دوره عالی بین المللی را در زمینه های جستجوی با سگهای تجسس ، پشتیبانی ( لجستیک ) ، برنامه ریزی راهبردی امداد سوانح و مربیگری جستجو و نجات ،امداد و نجات و غیره را در سالن مجهز سازمان برگزار کرد .
یکی دیگر از فعالیتهای آموزشی این سازمان برگزاری مسابقات امداد و نجات می باشد که سومین دوره این مسابقات جامع در شهریور ماه سالجاری در مرکز آموزشهای تخصصی نجات چاف از توابع شهرستان لنگرود و با شرکت حدود 750 نفر امدادگر و کادر و در پنج رشته تخصصی به احرا در آمد و مورد استقبال امدادگران سراسر کشور قرار گرفت.
ب-2 : فعالیتهای امدادی سازمان امداد و نجات در زمان سوانح غیر طبیعی :
1. برقراری پستهای امدادی بمنظور انجام کمکهای اولیه نجات و تخلیه مجروحین و انتقال آنان به مراکز درمانی در حوادث و سوانح
2. اعزام آمبولانس و ارسال دارو و لوازم اولیه مورد نیاز پست های امدادی ثابت و سیار
3. تاسیس و راه اندازی نقاهتگاههای مجروحین در مناطق تعیین شده با هماهنگی ارگانهای مربوطه
4. تشکیل پست های امدادی ضربت جهت نجات و تخلیه آسیب دیدگان
5. اسکان و تامین مایحتاج اولیه افراد برای مدت یک الی 6 ماه در اردوگاههای موقت جادری و یا اماکنی که دولت برای این منظور در اختیار جمعیت خواهد گذاشت .
6. ارائه خدمات امدادی به آوارگان و پناهندگان بر اساس وظایف تعیین شده و دستور العملهای هیئت اجرائی جمعیت
7. انجام سایر امور امدادی که دولت در زمان سوانح غیر طبیعی بعهده جمعیت محول خواهد کرد .
ب-3 : کمیته فرعی – تخصصی امداد و نجات : این کمیته به عنوان یکی از کمیته های نه گانه تخصصی کمیته ملی کاهش اثرات بلایای طبیعی و براساس قانون تشکیل کمیته ملی کاهش اثرات بلایای طبیعی ، مسئولیت سازمان امداد و نجات در قالبی فراسازمانی و با شرکت 17 وزارتخانه و سازمان در گیر در امر امداد و نجات از سال 1373 و با استناد به قوانین و مصوبات مربوطه هر ماه اقدام به تشکیل جلسه می دهد . یکی از عمده ترین طرحهای در حال انجام این کمیته ، طرح سیستم مدیریت بلایاDIS می باشد که پس از تکمیل توسط موسسه عالی علمی – کاربردی هلال ایران قادر خواهد بود اطلاعات مورد نیاز مدیران ستادی و عملیاتی امدادی کشور ، امکانات موجود و نیازهای منطقه آسیب را در اسرع وقت را در بستر GIS در اختیار قرار دهد .
معاینه علائم حیاتی( نشانه های زندگی)
امدادگران می بایست مهارت کافی در کنترل علائم حیاتی داشته باشند.
علائم حیاتی شامل موارد روبرو می باشد:نبض ـ فشار خون ـ تعداد تنفس ـ درجه حرارت بدن
نبض:
ابتدا با نوک دو انگشت بزرگ و نشانه نقطه لمس نبض را که محل شریان از روی استخوان یا جسم سخت می باشد پیدا کنیدمانند نقطه لمس نبض رادیال که در قسمت داخلی مچ دست ( پایین انگشت شصت ) و روی استخوان رادیوس قرار دارد و یا نقطه نبض کاروتید که در روی گردن و یا شیار کنار عضله scm در فرورفتگی کنار سیب ادم می باشد. سپس این دو انگشت را به ارامی بر روی این مکانها بگذارید. هر دو شریان کاروتید را هم زمان لمس نکنید و فشار زیادی بر روی این شریان وارد ننمائید زیرا در ریتم ضربان قلبی اختلال ایجاد می کند.با انگشت شصت نبض را لمس نکنید زیرا خود شصت نبض قابل لمس دارد. در بزرگسالان رایجترین محل برای لمس نبض شریان رادیال بوده و مطمئن ترین محل شریان کاروتید می باشد.
حدود نبض طبیعی در حالت استراحت:
نوزاد شیر خوار ( صفر تا پنج ماه ) ۱۲۰ـ۱۸۰
شیر خوار (۱۱ـ ۱۶) ۱۰۵ـ۱۶۵
شیر خوار ( ۱ ـ۲ ساله) ۹۰ ـ۱۵۰
کودک (۳ـ۴ ساله ) ۸۰ ـ۱۴۰
کودک ( ۵ ـ۷ ) ۸۰ـ۱۲۰
کودک (۸ـ۱۱ ) ۷۰ـ۱۱۰
فرد بالغ( بیش از ۱۲ سال) ۶۰ـ۱۰۰
طبقه بندی ضربان نبض در بالغین:
غیر لبیعی (ارام و یا پایین تر از طبیعی) مساوی یا کمتر از ۶۰
طبیعی در مردان و زنان بالغ ۶۰ـ۸۰
طبیعی ولی کمی افزایش یافته ۸۰ـ۱۰۰
غیر طبیعی تند ۱۰۰ـ۱۲۰
غیر طبیعی سریع ۱۲۰ـ۱۴۰
غیر طبیعی (فوق العاده سریعو به سختی قابل شمارش) مساوی یا بیش از ۱۴۰
فشار خون:
فشار خون یکی از اصلی ترین معیار ها برای تشریح وضیعت خونرسانی و عملکرد قلب می باشد. فشارخون عبارتست از فشاری که لز طرف جدار بطن چپ به خون وارد می شود و این جریان شتاب یافته خون بر دیواره رگها(فشار) وارد می کند( طبق تعریف پاسکال فشار به نیروی وارده بر واحد سطح گویند و میزان فشار در امتداد یک سطح یکسان می باشد).
کاهش فشار خون می تواند به یکی از دلایل زیر باشد:
1. از دست رفتن حجم خون یا مایعات بدن
2. کاهش توانائی بدن در انقباض عروق
3. اختلا در انقباضات قلبی
فشار خون از دو جز اساسی تشکیل میشود:۱ـ فشار خون سیستولیک ۲ـ فشار خون دیاستولیک
فشار خون سیستولیک به حد اکثر فشار ایجاد شده از طرف قلب گویند که بر دیواره ائورت وارد می اید و چون گرفتن فشار ائورت دشوار بوده و فشار در امتداد یک سطح یکسان است لذا فشار را در سطح ائورت و در ناحیه بازو اندازه گیری می کنند.
فشار خون دیاستولیکبه حداقل فشار ایجاد شده از طرف قلب به دیواره ائورت گویند که در زمان استراحت قلب یا در مرحله دیاستول ایجاد می شود. فشار سیستولیک حد اکثر فشار وارده بر عروق و فشار دیاستولیک حداقل فشار محسوب شده و به صورت کسر بیان می گردند( مثلا" ۱۲۰ روی ۷۵ میلی متر جیوه).
برای گرفتن فشار خون به دو وسله احتیاج است:
1. دستگاه فشار خون (sphygomanometer) که از کاف( cuff قسمتی است که بر روی بازو بسته می شود) ستون درجه و تلمبه و لوله های رابط تشکیل میشود
2. گوشی پزشکی(stethoscope) که از ( بل ) و دیافراگم (بخش گیرنده اصوات) لوله های رابط و گوشی درست شده است.
روش اندازه گیری فشار خون:
در ابتدا باید دستکاه را در قلب و در وسط بازو ببندید سعی نمایید لبه پایینی کاف دو سانتی متر با چین ارنج فاصله داشته باشد و کاف نه خیلی محکم و نه خیلی شل بسته شود. سپس در قسمت داخلی ارنج با دو انگشت به دنبال شریان بازویی بگردید و بل یا دیافراگم گوشی را در نقطه لمس نبض قرار دهید.بعد پیچ تلمبه را ببندید و کاف را تا ۱۵۰یا ۲۰۰ میلی متر جیوه باد کنید.به ارامی باد را خالی کرده و منتظر اولین صدا باشید.اولین خونی که از شریان بسته شده وارد رگ می گردد به صئرت گرد ابی به دیواره های جانبی شریات برخورد کرده و صدا ایجاد می کند. عدد نمایش داده شده همزمان این صدا را روی ستون درجه یا مانومتر پیدا کنید.این فشار را فشار خون سیستولیک یا ماگزیمم گویند. بتدریج تخلیه باد ادامه دهید و در نقطه ای صدای شنیده شده قطع می شود فشار دیاستولیک را ثبت نمائید. جهت اندازه گیری دقیق فشار خون سیستولیک می تواتید از لمس شریان رادیال نیز استفاده کنید.
حدود طبیعی فشار خون:
بزرگسالان ۹۰ـ۱۴۰میلی متر جیوه ( سیستولیک )
کودکان ( بین تا ۸ سال ) ۶۰ـ۹۰ میلی متر جیوه ( دیاستولیک )
شیر خواران( از زمان تولد تا یک سالگی ) دو برابر سن به علاوه ۸۰
تعداد تنفس:
در هنگام ارزیابی اولیه بخش اصلی موضوع بر این استوتر است که ایا بیمار نفس می کشد؟ (وجود تنفس) حال انکه در لرزیابی ثانویه تعداد تنفس اهمیت دارد. لذا تنفس ها را در یک دقیقه بشمارید. شمارش تنفس کودکان حتما" باید در یک دقیقه صورت گیرد. بهترین مکان ها برای شمارش تعداد تنفس به ویژه در کودکان منطقه بین شکم و قفسه سینه ( در زیر لبه دندهای ) است اما از طریق مجاری تنفسی بالا و پایین رفتن شکم یا قفسه سینه نیز می توانید تنفس را بشمارید.
حدود طبیعی تعداد تنفس:
بزرگسالان( بالای ۱۲ سال ) ۱۲ تا ۲۰
کودکان (بین یکماه تا ۱۲ سال ) ۱۵ تا ۳۰
نوزادان (بین زمان تولد تا یک ماه ) ۲۵ تا ۵۰
هنگامی که میزان تنفس را تعیین کردید صداهای تنفسی را بشنوید موارد زیر غیر طبیعی است:
1. خس خس کردن و یا با صدا نفس کشیدن
2. صدای بلند مانند فریاد
3. صدای غلغل مانند
4. راه هوائی محدود شده است.
5. راه هوائی محدود باشد.
6. مایع در راه هوائی.
درجه حرارت بدن:
حرارت بدن ناشی از سوخت و ساز مواد غذایی در بدن بوده . کاهش یا افزایش ان نیز معیار مناسبی برای پی بردن به وضعیت متابوایسم( سوخت و ساز ) بدن می باشد. برای سنجش دمای بدن از دما سنج یا ترمو متر استفاده می شود که سه نوع ان بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد:
1. حرارت سنج جیوه ای دهانی
2. حرارت سنج جیوه ای مقعدی
3. حرارت سنج نواری
بیاد داشته باسید که درجه حرارت طبیعی بدن ۳۷.۷ تا ۳۶.۶ درجه سانتی گراد می باشد.
امیدوارم که خسته نشده باشید. تقدیم به همه انانی که ارامش خود را فدای اسایش دیگران می کنند.امیدوارم موفق باشید.
یا حق
+ نوشته شده در جمعه 12 اسفند1384ساعت 11:11 قبل از ظهر توسط مصطفی مظلوم | 2 نظر
________________________________________
ارزیابی ثانویه:
انجام یک ارزیابی منظم و جامع از کل بدن مصدوم را همراه با گرفتن شرح حال ارزیابی ثانویه گویند. نشانه(sympton)همان گفته هایی است که مصدوم درباره بیماری خود بیان می کند.(بعنوان مثال: حالت تهوع. درد پشت. عدم وجود لامسه در انتها ها).
علامت(sign) همان یافته هایی است که امداد گر در طی معاینه از مصدوم در می یابد.( به عنوان مثال: چهره رنگ پریده . نداشتن تنفس یا پئست سرد).
ارزیابی ثانویه جهت پیدا کردن عواملی که به عنوان تهدید کننده فوری حیات مطرح نمی باشند ولی ممکن است در صورت عدم رسیدگی به انها تبدیل گردند انجام می شود.( ۳ م )
• م صاحبه و گرفتن شرح حال
• م عاینه علائم حیاتی
• م عاینه بالینی کامل ( از فرق سر تا نوک پا )
مصاحبه و گرفتن شرح حال:
ابتدا خود را به عنوان امداد گر دوره دیده به مصدوم و اطرافیان معرفی کنید و اعتماد مصدوم را برای انجام معاینه به دست اورید. شرح حال معمولا" با پرسش در مورد مشخصات مصدوم (نام ونام خانوادگی سن جنس ادرس) شروع کنید.چون قبل از ارائه کمکهای اولیه رضایت اطرافیان مصدوم نیز مطرح می باشد به همین دلیل نام و نام خانوادگی شاهدان حادثه را منظور نمایید سپس شکایت اصلی مصدوم هوشیار را سوال کنید. بدین منظور می توان از سوالات باز مانند: چه شده؟ یا مشکل شما چیست؟ استفاده نمایید.پس از پرسش به مصدوم وقت بدهید تا در این مورد صحبت کند و صحبت او را قطع نکنید مگر اینکه از مسیر مورد بحث خارج شود. بیشترین شکایات اصلی درد یا اختلال کارکرد اعضاء می باشد .
در مورد مصدومین بیهوش تنفس و ضربان قلب را تحت نظر بگیرید و در صورتی که لازم است تنفس مصنوعی و یا احیاء قلبی ریوی را اغاز نمایید.
بعد از پیدا کردن شکایت اصلی ـ اگر زمان اجازه دهد ـ دو روش به شما کمک می کند که مشکل مصدوم را مشخص کنید:
۱ـ گرفتن یک شرح حال به روش S-A-M-P-L-E
۲ـدر صورتی که درد از شکایات اصلی باشد به کار بردن روش P-A-I-N به عنوان راهی برای شرح دادن درد مصدوم.
(واژه SAMPLE به معنای نمونه و PAIN به معنای درد می باشد.)
روش گرفتن شرح حال به روش SAMPLE:
نشانه های بیمار SYMPTOMS
حساسیت ها و الرژی ها ALLRGIES
داروهای مصرف شده MEDICATIONS
بیماری های قبلی بیمار PREEXISTING ILLNESSES
اخرین غذای خورده شده LAST FOOD
حوادثی که قبل از جراحت روی داده اند EVENTS PRIOR TO THE INJUR
گرفتن شرح حال از بیماران دارای درد به روش PAIN:
مدت زمان درد PERIOD OF PAIN
مکان درد AREA
شدت درد INTENSITY
از بین رفتن درد ( چه چیزی درد را متوقف کرده؟) NULLIFY
لازم به یاد اوری است که این تنها برای بیمارانی است که درد دارند و به صورت اضافی به انجام می رسد.
در اینجا لازم می دانم از دوستانی که در بحث های قبلی با ارائه نظرات خویش مرا راهنمایی نمودند کمال تشکر را داشته و ارزوی سلامتی برایتان دارم.
به امید روزی که با امادگی امدادی از خسارات ناشی از حوادث بکاهیم. موفق باشید.
+ نوشته شده در شنبه 10 دی1384ساعت 7:21 بعد از ظهر توسط مصطفی مظلوم | 5 نظر
________________________________________
ارزیابی مصدوم 2
با سلام خدمت دوستان و عزیزان گرامی.
ارزیابی اولیه:
الف :ایجاد راه هوایی باز A=Airway
ب :بر قراری تنفس B=Breathing
ج :جریان خون مناسب C=Circulation
د :درمان خونریزی H=hemorrhage
ارزیابی اولیه اولین قدم بر خورذ با یک مصدوم نجات یافته به شمار می اید و هدف از ان کشف و تصحیح عوامل تهدید کننده حیات می باشد. از این اقدامات یافته های مهمی حاصل می شود اما نباید بیش از چند ثانیه وقت بگیرد.
عوامل تهدید کننده حیات:
به عوملی می گویند که در عرض چند لحظه زندگی فرد با مخاطرات اساسی روبرو کرده و در صورت عدم اصلاح بلافاصله به مرگ می انجامد مانند بسته شدن راه هوایی. پارگی شریانهای بزرگ. برق گرفتگی. ایست ضربان قلب و.....
ایجاد راه هوایی باز
پرسش: ایا راه هوایی باز است؟
اگر مصدوم صحبت می کند و یا اگاهی دارد راه هوایی او باز است.اگر راه هوایی او باز نبود اقدام به باز کردن راه هوایی می کنیم.
بر قراری تنفس
پرسش: ایا مصدوم نفس می کشد؟
مصدوم های هوشیار و اگاه تنفس دارند اگر چه ممکن استاین تنفس همراه با سختی و صداهای تنفسی غیر معمول باشد. اگر مصدوم هوشیار نبود راه هوایی را باز کنید و با دقت بن قفسه او نگاه کنید صدای تنفس او را بشنوید و بیرون امدن هوا را از دهان و بینی مصدوم احساس کنید. در صورتی که مصدوم تنفس نداشت دادن تنفس مصنوعی را اغاز نمایید.
جریان خون مناسب
پرسش:ایا قلب مصدوم طپش دارد؟
با لمس ضربان قلب در کنار گردن(نبض کاروتید) از وجود ضربان قلب اطمینن حاصل کنید. در صورتی که قلب مصدوم ضربان نداشت انجام ماساژ قلبی را اغاز نمایید.
درمان خونریزی
پرسش: ایا مصدوم خونریزی شدید دارد؟
مصدوم را از نظر خونریزی بررشی کنید.اگر نمی توانستید لباسهای مصدوم را از بدنش خارج نمایید به عنوان نشانه خ.نریزی لباس اغشته به خون را کنترل کنید.
یک ارزیابی اولیه کامل داشته باشید و کلیه تهدید کننده حیات را بررسی کنید.
امیدوارم که خسته نشده باشید تا درود دیگر بدرود.
+ نوشته شده در شنبه 3 دی1384ساعت 3:1 بعد از ظهر توسط مصطفی مظلوم | 7 نظر
________________________________________
برگزاری مانور فرضی زلزله در تهران
مانور فرضی زلزله امروز ۳۰/۹/۸۴ راس ساعت ۸.۳۰ صبح با مشارکت استان های معین برگزار شد.که به دنبال این مانور تیم های اضطرار مازندران شامل جستجو و نجات، اواربرداری، جاده، سگهای تجسس( انست)،اسکان، تریاژ و پشتیبانی به اجرای عملیات پرداختند.
+ نوشته شده در چهارشنبه 30 آذر1384ساعت 6:40 بعد از ظهر توسط مصطفی مظلوم | یک نظر
________________________________________
ارزیابی مصدوم
با سلام خدمت دوستان و عذر خواهی به خاطر اینکه مدتی نبودم.
در این قسمت می خواهم در مورد ارز یابی مصدوم با شما صحبت کنم.
فرد مصدوم یا بیمار را انتقال ندهید مگر زمانی که حادثه و مصدوم را ارزیابی کرده وکمکهای اولیه را انجام داده باشید.تنها مورد استثنا این حالت زمانی است که مصدوم در صحنه در معرض خطرات حادی باشد و شرایط منطقه بسیار نا امن بوده و امکان دسترسی به خدمات اورژانس پزشکی در زمانی کوتاه میسر باشد.امداد گر در تمام مراحل انجام ارزیابی مصدوم باید کاملا" دقت داشته باشد که به هیچ عنوان مصدوم رابیشتر از حدی که لازم است جابجا نکند و از هر گونه انتقال غیر ضروری و یا جابجا کردن نا درست باید اجتناب شود زیرا ممکن است که شکستگیهای غیر واضح و یا صدمات نخاعی تشدید شود.
قبل از ارزیابی مصدوم امداد گر باید به سه نکته زیر توجه نماید:
۱ـگفته های شاهدان در مورد نحوه وقوع سانحه
۲ـمشاهده وضعیت مصدوم
۳ـگفته های مصدوم
انجام ارزیابی پیش از کمکهای اولیه ضروری است زیرا بدون تشخیص نمی توان به درمان پرداخت و تشخیص غلط نیز اقدامات نا مناسب را به همراه دارد.اما شناخت اینکه در صحنه چه اقدامی صحیح و جه اقدامی نادرست است مستلزم گذرانیدن دوره های اموزشی خاص امداد گر و کسب تجربه می باشد.
نکته:
قبل از اغاز ارزیابی مصدوم باید به نکات زیر دقت نمود:
• ابتدا باید خود را به عنوان امداد گر دوره دیده معرفی کرده سپس جهت ارزیابی مصدومین هوشیار از او برای انجام کمکهای اولیه کسب اجازه نمایید.
• جهت ارزیابی مصدومین هوشیاری که مانع از انجام کمک های اولیه ضروری می شوند باید ضمن تشریح مشکلات و پیامد های عارضه اقدام به جلب رضایت از بستگان یا اطرافیان او نمود و در کنار مصدوم ماند.
• در هر صورت قبل از ارزیابی مصدوم هوشیار بدست اوردن اعتماد و اطمینان مصدوم یا بستگان او لازم است.
• برای ارزیابی مصدومین بیهوش اتلاف وقت جهت کسب اجازه یا رضایت ضروری نیست.
• هدف از ارزیابی مشخص کردن مشکلات مصدوم و تعیین مشکلاتی است که نیازمند ارائه کمکهای اولیه می باشد.
• یکی دیگر از اهداف ارزیابی مصدوم گرفتن اطلاعاتی در رابطه با مصدوم می باشد که ممکن است بعدا" مورد استفاده سرویسهای پزشکی و اورژانس قرار گیرد.
• اضطراب و دستپاچگی دشمن ارزیابی صحیح بوده و با افزایش مهارتها می توانید کارایی خود را افزایش دهید.
ارزیابی مصدوم یا بیماری که از نظر مسائل پزشکی داخلی مشکل دارد به دو قسمت تقسیم می شود:
۱ـ ارزیابی اولیه
۲ـ ارزیابی ثانویه
خوب دوستان عزیز امیدوارم که خسته نشده باشید ادامه هین بحث را در اینده نزدیک دنبال خواهیم کرد.موفق پیروز و سر بلند باشید.
+ نوشته شده در شنبه 21 آبان1384ساعت 12:53 بعد از ظهر توسط مصطفی مظلوم | 6 نظر
________________________________________
سلام دوستان
این مدت سرم شلوغ بود نتونستم کارم رو ادامه بدم . به امید اینکه که به زودی کارم رو ادامه بدم.
+ نوشته شده در چهارشنبه 6 مهر1384ساعت 6:42 بعد از ظهر توسط مصطفی مظلوم | یک نظر
________________________________________
حفظ سلامتی فردی و مدیریت صحنه اسیب
سلام دوستان امیدوارم همیشه شاد باشید.
خود ایمنی و حفظ سلامتی فردی برای یک کمک رسان از اهمیت خاصی برخوردار بوده و بیان ضرورت ان از بدیهیات است. این امر از زمانی اغاز می شود که شما روانه منطقه اسیب می شود. قبل از حرکت نیز باید در وضعیت جسمانی ـ روانی باشید. پوشیدن لباس فرم دستکش و کلاه ایمنی برای معرفی امداد گر و پیشگیری از خطرات بهداشتی و محیطی ضرورت دادرد.بیاد داشته باشید که دانستن کمکهای اولیه در جریان سوانح و بلایا بخش کوچکی از نیازهای شما را به عنوان یک امداد گر براورده میکند.
وسایل ضروری برای زلزله
به کارهایی که هنگام زلزله باید انجام دهید، کاملا فکر کنید.
ممکن است در منزل، یا در سالن اجتماعات، در حال تماشای تئاتر، در استادیوم، با دوستانتان، در حال رانندگی و یا مشغول انجام سایر کارهای روزمره باشید.
برنامه ریزی و آمادگی باعث می شود که شما هنگام زلزله، فردی خونسرد و آرام، ولی موثر باشید.
باید نزدیک ترین مراکز امداد و نجات مانند کلینیک ها، آتش نشانی و مراکز پلیس را بشناسید.
یک کیف شامل ضروری ترین وسایل را آماده کرده و در یک مکان امن و قابل دسترس قرار دهید تا بعد از زلزله مورد استفاده قرار دهید.
مهم ترین نیازها بعد از زلزله عبارتند از:
تغذیه، بهداشت، عملیات نجات و کمک به دیگران که برای این عملیات نیاز به تجهیزاتی داریم که جمع آوری آنها بعد از زلزله می تواند غیر ممکن باشد. پس بهتر است قبل از وقوع زلزله آنها را آماده کنید و در یک کیسه و در یک مکان امن قرار دهید.
با این تجهیزات می توانید خود و خانواده خود را بعد از زلزله تا رسیدن نیروهای امداد و نجات تا 72 ساعت و یا بیشتر در خانه، محل کار یا اتومبیل خود حفظ کنید.
شما باید مایحتاج خود را بر اساس تشخیص خود در منزل، محل کار و در اتومبیل شخصیتان آماده نمایید.
وسایل ضروری
1. جعبه کمک های اولیه شامل باند و گاز، ابزار استریل، پماد سوختگی، آنتی بیوتیک، آسپیرین، یک قیچی کوچک، قطره چشمی، و داروهای مورد نیاز که هر کدام از اعضای خانواده به طور معمول از آن استفاده می کنند.
2. یک دفتر یادداشت شامل شماره تلفن های ضروری مراکز امداد و نجات، چراغ قوه و باتری های نو
3. رادیوی ترازیستوری با باتری های شارژ شده
4. یک کپسول کوچک آتش خاموش کن
5. دستکش ضخیم و کفش سبک
6. وسایل بهداشت فردی مانند حوله، صابون، مسواک، خمیر دندان، پودر شوینده و دستمال
7. انبردست و پیچ گوشتی، بیل و یک کلنگ کوچک
8. حداقل 4 لیتر آب برای هر کدام از افراد در یک ظرف بزرگ ذخیره کنید. ظرف ها باید به طور مرتب از نظر تازگی و سلامت کنترل شده و تعویض شوند.
9. مواد غذایی برای سه روز بر اساس تعداد اعضای خانواده، مانند غذاهای کنسروی، کمپوت، بیسکوییت، آب نبات و ... .
منبع: پایگاه ملی داده های علوم زمین کشور
آشنایی با تجهیزات امداد و نجات
بعنوان یک امدادگر ممکن است در صحنه حادثه مثل یک پلیس، عبور و مرور را کنترل کنید و یا مانند یک مأمور آتش نشانی مجبور به خاموش کردن آتش سوزی و رهاسازی مصدومین گرفتار در آتش، و یا زیر آوار و اتومبیل باشید. بنابراین باید برای ایفای نقش صحیح خودتان احتیاج به ابزار و تجهیزات بخصوص دارید و باید آنجا که ممکن است نسبت به صحنه حادثه ای که به آن وارد می شوید مجهز به وسایل مورد نیاز آن صحنه باشید. البته شما باید خصوصیت حسن ابتکار و خلاقیت را در خودتان بیشتر فعال کنید، زیرا باید در نظر داشته باشید که ممکن است شما به صحنه ای وارد شوید و هیچگونه تجهیزاتی به همراه ندارید، مثلاً زمانی که شما به تعطیلات می روید ناگهان با صحنه حادثه ای رو به رو می شوید، در اینجا باید وسائل موجود در صحنه و در دسترس را بطور ابتکاری و کاملاً صحیح برای کنترل خطرات و ایجاد مراقبت بکار گیرید. مثلاً ممکمن است شما برای بی حرکت کردن عضو آسیب دیده مصدوم، آتل در اختیار نداشته باشید از آنجا که می دانید کار آتل بی حرکت کردن عضو آسیب دیده است از هر وسیله ای که بتواند اینگونه عمل کند می توانید استفاده کنید.
نکته ای دیگر که در رابطه با تجهیزات باید در نظر داشت این است که در صحنه های وسیع حوادث گروههای متعددی به کمک می آیند این گروهها برای کمک رسانی به صحنه وارد می شوند و هر گروه مجهز به دستگاهها و تجهیزات خاصی هستند و افراد هر گروه قبلاً طی دوره های آموزشی کاملاً کار با این تجهیزات را آموخته اند. از آنجا که ممکن است شما بعنوان یک امدادگر در کنار این گروهها در امر امدادرسانی همکاری داشته باشید آشنایی مختصری با این وسائل برای شما مقید خواهد بود.
در این بخش سعی شده است تا لیست تقریباً کاملی از تجهیزات در اختیار شما قرار بگیرد.
وسائل و تجهیزات به سه دسته کلی تقسیم می شوند:
الف)تجهیزات شخصی و انفرادی امدادگر
ب)تجهیزات امداد و کمک های اولیه
ج)تجهیزات نجات
الف)تجهیزات شخصی و انفرادی امدادگر:
شما به عنوان یک امدادگر باید بدانید بدلیل پراسترس بودن لحظات اولیه حوادث و اعزام، معمولاً بعضی از تجهیزات اولیه که هر امدادگر باید به همراه داشته باشد فراموش می شود، که نتیجه آن، بوجود آمدن مشکلاتی برای شما می باشـد. پس در زمان حرکت و اعزام دقت داشته باشید که حداقل، وسائل شخصی و تجهیزات انفرادی خود را به همراه داشته باشید.
تجهیزات شخصی آن دسته از وسائلی هستند که معمولاً هر امدادگر خودش تهیه می کند، تا در زمان اعزام به منطقه حادثه به همراه داشته باشد و در حفظ بهداشت فردی امدادگر بسیار مؤثر می باشد.
تجهیزات شخصی: ظروف غذا (بشقاب، قاشق، چاقو، دربازکن، لیوان) - مسواک و خمیردندان – حوله و صابون – کارت شناسایی – کبریت یا فندک – دمپائی – لباس اضافه – سوزن و نخ – کاغذ و قلم.
تجهیزات انفرادی نیز وسائلی هستند که معمولاً با توجه به نیاز هر عملیات و امکانات موجود در سازمان در اختیار نیروهای امدادی قرار می گیرد، تا آمادگی لازم را جهت انجام مأموریتهای امدادی داشته باشند.
تجهیزات انفرادی: کوله پشتی، کیسه خواب یا پتو، پوتین یا کفش مناسب، لباس امدادی(با توجه به فصل)، چراغ قوه، قمقمه، ماسکهای مجافظ، دستکشهای محافظ، جعبه کمکهای اولیه انفرادی، غذای فاسد نشدنی جهت 24 ساعت.
________________________________________
ب)تجهیزات امداد و کمک های اولیه
بعد از اینکه امدادگر آماده شد، حالا نیاز به تجهیزات و ابزار لازم جهت ایجادآمادگی و انجام مأموریت را دارد، که یک بخش از این تجهیزات را وسائل امدادی و پزشکی تشکیل می دهند و البته شما تا حدود زیادی با آنها در دوره های قبل آشنا شده اید.
وسایل جعبه کمکهای اولیه: باند(سه گوش، نواری، کشی، توری)، گاز استریل، گاز وازلین)، سوزن قفلی، دستمال کاغذی، پنس و قیچی، آتل انگشت(فینگر)، ایروی (Air way)، ماسک مخصوص تنفس مصنوعی، ورقه های آلومینیومی استریل جهت مصدومین سوختگی، سرم شستشو، بتادین، چسب زخم ، چسب روی باند، ترمومتر ، چراغ قوه، دستکش استریل، دستکش یکبار مصرف.
تجهیزات امدادی شامل:
1- دستگاه فشارسنج و گوشی پزشکی
2- کیسه های آب سرد وگرم
3- ملحفه
4- انواع آتل چوبی
5- آتل تمام تنه
6- آتل نیم تنه
7- انواع برانکار ( ساده . چرخدار کوچک، چرخدار بزرگ، سبدی، تاشو ساده، کوهستان)
8- کیف احیا
9-دستگاه زنده یاب
10- تخت بیمار
11- پاراوان
ج) تجهیزات نجات:
همانطور که می دانید در بعضی از موقعیتهای خاص در اثر حوادث، ابتدا نیاز به یک سری عملیاتهای نجات و تجهیزات خاص می باشد تا ما بتوانیم یک عملیات امدادی مؤثر را انجام دهیم، که لزوم آن
سلام وب جالبی بود استفاده کردم. در زمینه امداد و نجات در سونامی اگه مطلبی بذارید ممنون میشم.
ممنون میشم مطالب رو برام میل کنید